به گزارش سیناپرس، محققان استدلال می کنند که شواهدی مبنی بر استفاده از وسایل حمل نوزاد در ۱۰ هزار سال پیش در سایت Arma Veirana در لیگوریا، ایتالیا پیدا کرده اند.
این تحقیق توسط دکتر کلودین گراول-میگل (Claudine Gravel-Miguel) از دانشگاه ایالتی آریزونا رهبری و شامل دکتر جیمی هاجکینز (Jamie Hodgkins) دانشیار انسان شناسی از دانشگاه کلرادو دنور و محقق اصلی حفاری آرما ویرانا (Arma Veirana) انجام شده است.
به گزارش سیناپرس، از آنجایی که مواد مورد استفاده برای ساخت اولین کالسکه نوزاد به خوبی در سوابق باستان شناسی حفظ نشده است و از آنجا که تدفین نوزادان ماقبل تاریخ بسیار نادر است، شواهد ثابت کننده برای حمل نوزاد ماقبل تاریخ بسیار نادر است.
این مکان که شامل قدیمی ترین دفن مستند یک نوزاد دختر در اروپا است دارای یک نوزاد ۴۰ تا ۵۰ روزه، با نام مستعار نیو (Neve) است. محققان از روش های تحلیلی ابتکاری برای استخراج اطلاعات در مورد دانه های پوسته سوراخ دار یافت شده در سایت استفاده کردند.
این مطالعه از یک مدل فتوگرامتری سه بعدی با وضوح بالا از دفن همراه با مشاهدات میکروسکوپی و تجزیه و تحلیل اسکن میکروسی تی مهره‌ها برای مستندسازی جزئیات نحوه تدفین و نحوه استفاده از مهره‌ها توسط نیو و جامعه زمان او در هنگام زندگی و مرگ استفاده کرد.
نتایج این تحقیق نشان می دهد: احتمالاً مهره ها روی تکه ای از چرم یا پارچه ای دوخته شده اند که برای بستن نیو برای دفن او استفاده شده است. این تزئین شامل بیش از ۷۰ مهره صدفی سوراخ شده و چهار آویز صدفی بزرگ و سوراخ شده بود که مانند آنها هنوز در جای دیگری یافت نشده است. بیشتر مهره‌ها دارای نشانه های سنگینی از استفاده هستند که نمی توانست در طول عمر کوتاه نیو تولید شود، و نشان می دهد که آنها به عنوان میراث به او سپرده شده اند.
گراول-میگل در این رابطه گفت: با توجه به تلاش هایی که برای ایجاد و استفاده مجدد از این زیور آلات در طول زمان انجام شده بود، جالب است که جامعه تصمیم گرفت از این مهره‌ها در خاکسپاری چنین نوزاد جوانی جدا شود.
تحقیقات ما نشان می دهد که آن مهره ها و آویزها احتمالاً کالسکه نیو را که با او دفن شده بود، تزئین می کردند.
این تحقیق با تکیه بر مشاهدات قوم نگاری از نحوه تزئین و استفاده از کالسکه نوزاد در برخی جوامع مدرن شکارچی نشان می دهد که جامعه زمان زندگی نیو ممکن است برای محافظت از او در برابر شیطان، کالسکه او را با مهره‌ها تزئین کرده باشد. با این حال، ممکن است که مرگ او نشانه ای از شکست آن مهره ها باشد، و بهتر بود به جای استفاده مجدد، کالسکه با او دفن می شد.
هاجکینز در ادامه توضیح داد: تدفین نوزادان بسیار نادر است و این مورد مهره های زیادی به همراه داشت. اینکه بتوانید به نحوه استفاده و موقعیت زیور آلات اطراف نوزاد نگاه کنید تا مشخص کنید که این مهره‌ها به دور نوزاد به گونه ای پیچیده شده است که با شکل کریر یا کالسکه نوزاد مطابقت داشته باشد، واقعاً نگاهی منحصر به فرد به گذشته است.
به گزارش سیناپرس، این تحقیق جدید در مورد نیو به مطالعات رو به رشد مراقبت از کودکان ماقبل تاریخ و احتمال استفاده مجدد از مهره ها برای محافظت از افراد و حفظ پیوندهای اجتماعی در یک جامعه کمک می کند.
بقایای نیو در سال ۲۰۱۷ در غاری واقع در لیگوریا ایتالیا پیدا شد. مطالعه مداوم دفن این نوزاد نادر بینشی از آداب و رسوم و زندگی روزمره اوایل دوره میان سنگی ارائه می دهد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در مجله Archaeological Method and Theory منتشر شده است.
مترجم: کاظم فلاحی پناه