به گزارش ایسنا، پیش از این اهمیت این گیرنده که mGluR5 نام دارد در نواحی دیگر مغز تثبیت شده بود. با این حال، تاکنون هیچ گروه تحقیقاتی، اهمیت این گیرنده را در سلولی به نام parvalbumin-positive interneuron بررسی نکرده بود. به نظر می‌رسد این نوع سلول‌ها در شناخت عمومی و تولید انواع خاصی از الگوهای موجی ارتعاشی در مغز حائزاهمیت باشند.
دانشمندان دریافتند بدون وجود گیرنده mGluR5 در سلول‌های مزبور، موش‌ها دارای اختلالات رفتاری بسیار جدی بودند.
محققان پیش‌تر دریافته بودند زمانی که سیگنال دهی مولکولی در این سلول‌ها در طول رشدشان مختل می‌شود، شبکه‌های مغز به درستی شکل نمی‌گیرند. مطالعات مختلف نیز نشان داده‌اند گیرنده‌های mGluR5 با اختلالات اعتیاد و اضطراب مرتبط هستند.
بر اساس یافته‌های جدید، تغییر در گیرنده‌های mGluR5 در سلول‌های مغزی parvalbumin می‌تواند در شکل‌گیری تعدادی از اختلالات رشد عصبی دخیل باشد. کشف جدید خبر بسیار خوبی است زیرا چنین تغییر مولکولی را می‌توان معکوس کرد.
با این حال، تحقیقات بیشتری برای پاسخ به این پرسش باید انجام شود که آیا گیرنده‌های mGluR5 متعلق به سلول‌های parvalbumin با اوتیسم و اسکیزوفرنی در انسان‌ها مرتبط هستند یا خیر و در صورت ارتباط، چه عواملی موجب از تحلیل یا بروز اختلال در این گیرند‌ها می‌شوند.
جزئیات این تحقیق در مجله Molecular Psychiatry ارائه شد.
No tags for this post.