به گزارش سیناپرس، ممکن است در مدرسه یاد گرفته باشید که جزر و مد اقیانوس ناشی از نیروی گرانشی ماه است که آب را هنگام چرخش به دور زمین به سمت خود می کشد.
این پدیده قابلیت تولید انرژی داشته و از سوی دیگر در دریاها با پدیده ای به نام امواج مواجه هستیم. از نظر علمی، امواج ناشی از وزش باد در سطح اقیانوس است. تمام این حرکت به این معنی است که آب های اقیانوس حاوی مقدار زیادی انرژی جنبشی هستند.
باید توجه داشت که انرژی جزر و مدی را می توان با استفاده از توربین های زیر آب، که شبیه توربین های بادی اما با پره های کوتاه تر و قوی تر هستند ، مهار کرد. آبی که از میان توربین جریان می یابد، پره ها را چرخانده و از طریق یک ژنراتور در ان برق تولید می شود.
توربین های جزر و مدی معمولا در گذرگاه های باریک آب که به طور طبیعی انرژی جزر و مدی را از طریق توربین ها هدایت می کنند، قرار داده می شوند زیرا توربین ها در این شرایط بهترین عملکرد را دارند. به عنوان مثال، یکی از بزرگترین مجموعه توربین های جزر و مدی جهان را می توان بین سرزمین اصلی اسکاتلند و جزیره استروما یافت، که جزر و مدهای جاری بین اقیانوس اطلس و دریای شمال را مهار کرده و از آن برق تولید می کند.
روش دیگر، استفاده از موانع طبیعی یا مصنوعی برای به دام انداختن آب در هنگام جزر و مد و هدایت جریان از طریق کانال هایی در مسیر توربین و سپس بازگشت آب به اقیانوس است.
به گزارش سیناپرس، در مقابل، مبدل‌های انرژی امواج را می‌توان در خط ساحلی یا در اقیانوس باز قرار داد و در این فناوری اغلب از شناورهایی استفاده می شود که با امواج بالا و پایین می روند تا یک پیستون هیدرولیک را فشرده کرده و یک ژنراتور را بچرخانند.
از طرف دیگر، مبدل های خط ساحلی می توانند امواج ورودی را به یک ستون باریک هدایت و حرکت آب را از طریق توربین مجبور به تولید برق کنند. البته هنوز چالش های تکنولوژیکی متعددی برای غلبه بر مشکلات موجود در این فناوری ها وجود دارد، اما اقیانوس ها روزی می توانند مقادیر عظیمی از انرژی قابل اعتماد و تجدیدپذیر را برای انسان فراهم کنند.
مترجم: حمید تعالی
منبع: sciencefocus