به گزارش سیناپرس، حدود ۶۶ میلیون سال پیش، یک صخره فضایی به عرض ۱۰ کیلومتر که اکنون ضربه گیر Chicxulub نامیده می شود، در سواحل خلیج مکزیک به زمین برخورد کرد. برخورد سیارک و پیامدهای آن باعث اتفاقی شد که به عنوان رویداد انقراض دسته جمعی کرتاسه-پالئوژن (K-Pg) شناخته می شود.
این اتفاق سه چهارم گونه ها را در زمین کشت و ردپای خود روی همه گونه های حیات در زمین شناسی باقی گذاشت. اکنون، تحقیقات جدید نشان می دهد که این ضربه همچنین باعث ایجاد یک مگا زلزله شد که انرژی معادل ۱۰ ^ ۲۳ ژول آزاد کرد که معادل حدود ۵۰ هزار برابر بیشتر از انرژی منتشر شده توسط زمین لرزه ۹.۱ ریشتری که سوماترا را در سال ۲۰۰۴ تکان داد، است.
هرمان برمودز (Hermann Bermúdez) زمین شناس دانشگاه ایالتی مونتکلر در نیوجرسی و پژوهشگر این مطالعات، بزرگی زمین لرزه ناشی از برخورد Chicxulub را با بازدید از رخنمون های رویداد انقراض دسته جمعی کرتاسه-پالئوژن واقع در تگزاس، آلاباما و می سی سی پی ارزیابی کرد.
او همچنین تحقیقات قبلی خود را در مورد تأثیرات برخورد سیارک در کلمبیا و مکزیک ترکیب کرد. در جزیره گورگونیلا کلمبیا، در حدود ۳۰۰۰ کیلومتری از محل برخورد Chicxulub، این زمین شناس لایه هایی از رسوب را پیدا کرده بود که حاوی رسوبات کروی است.
رسوبات کروی، دانه های شیشه ای کوچکی هستند که بزرگتر از یک دانه شن یعنی کمتر از ۱ میلی متر بوده و وقتی گرما و فشار ناشی از ضربه ای عظیم مواد پوسته زمین را ذوب کرده و آن را به اتمسفر پرتاب می کند، در آنجا سرد شده و به دانه های شیشه ای تبدیل می شوند.
علاوه بر رسوبات کروی، برمودز در همان رسوبات تکتیت ها و میکرو تکتیت های خرده مانند بیشتری پیدا کرد که نشان دهنده موادی هستند که در طی برخورد یک سیارک به اتمسفر پرتاب می شوند.
گوی ها و تکتیت های یافت شده در امتداد ساحل جزیره گورگونیلا، چیزی را در بستر دریا در حدود ۲ کیلومتری زیر آب در زمان برخورد سیارک نشان دادند. با برخورد Chicxulub به زمین، لایه هایی از گل و ماسه سنگ در عمق ۱۰ تا ۱۵ متری زیر کف اقیانوس تغییر شکل دادند. برمودز فکر می کند که این تغییر شکل، که امروزه در رخنمون ها حفظ شده است، در اثر ضربه ایجاد شده است.
گسل ها و تغییر شکل هایی که نشانه های زمین شناسی این لرزش است تا لایه های کروی غنی از رسوب ادامه می یابد. این لایه ها باید پس از ضربه رسوب کرده باشند، اما از آنجا که انباشته شدن این لایه‌ها زمان می برد، برمودز این فرضیه را مطرح می کند که لرزش ناشی از ضربه برای هفته ها یا حتی ماه ها ادامه داشته است.
برمودز در ادامه گفت: بخشی که من در جزیره گورگونیلا کشف کردم، مکانی فوق العاده برای مطالعه مرز انقراض دسته جمعی کرتاسه-پالئوژن است، زیرا یکی از بهترین بخش های آن حفظ شده و در اعماق اقیانوس قرار داشته و بنابراین تحت تاثیر سونامی قرار نگرفته است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: space