به گزارش سیناپرس، محققان دانشگاه کمبریج اعلام کردند ذوب سریع یخ ها می تواند منجر به افزایش بیشتر سطح آب دریاها نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد، شود. دانشمندان منبع ناشناخته ای از تغییرپذیری صفحات یخی قطب جنوب را شناسایی کردند که نشان می دهد صفحه یخی جورج ششم در شبه جزیره آن، یک سکوی یخی شناور به اندازه ولز، در حال جدا شدن است.
دکتر فریزر کریستی از مؤسسه تحقیقات قطبی اسکات کمبریج (SPRI) در یک بیانیه دانشگاهی اظهار داشت: مشاهدات تغییر سرعت ذوب یخ در شبه جزیره قطب جنوب معمولاً طی سال‌های متوالی و به طور سالانه اندازه‌گیری شده است بنابراین ما بسیاری از جزئیات دقیق را در مورد چگونگی جریان این تغییرات به صورت ماهانه از دست داده‌ایم.
به گزارش سیناپرس، تجزیه و تحلیل تصاویر رادار ماهواره ای نشان می دهد ذوب یخچال های طبیعی که این صفحه یخی را تغذیه می کنند در طول تابستان حدود ۱۵ درصد سرعت می گیرند. این پدیده در مناطق قطبی و آلپ غیر معمول نیست. با این حال، فرض بر این بود که صفحات یخی بزرگ که در آن دما زیر صفر است، از این رفتار مستثنی هستند.
کارلا باکسال (Karla Boxall) در توضیحاتش می گوید: برخلاف صفحه یخی گرینلند که داده های زیادی را به ما ارائه کرده از جمله اینکه بفهمیم چگونه یخ ها از فصلی به فصل دیگر و سالی به سال دیگر حرکت می کنند، ما تا همین اواخر، داده های قابل مقایسه زیادی برای جستجوی چنین تغییراتی در قطب جنوب نداشتیم.
قابل توجه است ماهواره‌های کوپرنیک در مدار قطبی/سنتینل-۱ آژانس فضایی اروپا این داده‌ها را جمع‌آوری کرده که نسبت به ماهواره نوری لندست ۸ ناسا موثرتر هستند.
دکتر توماس ناگلر (Thomas Nagler)، مدیر عامل شرکت مهندسی اتریشی ENVEO در این رابطه چنین توضیح داد: اندازه گیری های نوری فقط می توانند سطح زمین را در روزهای بدون ابر و در ماه های تابستان رصد کنند اما با استفاده از تصاویر رادار ماهواره ای سنتینل-۱ که برای نظارت در تمام طول سال و در هرشرایط آب و هوایی به کار رفته، توانستیم تغییرات فصلی جریان این صفحه یخی را کشف کنیم.
ظاهرا تغییر فصلی می تواند نتیجه رسیدن آب ذوب شده سطحی صفحه یخی به پایه یخ باشد، همانطور که در مناطق قطبی و آلپ وجود دارد. یک نظریه جایگزین این است که آب گرم اقیانوس، یخ های شناور را از پایین نازک کرده و به یخچال های طبیعی بالادست اجازه می دهد سریع تر حرکت کنند.
به اعتقاد دکتر کریستی، این چرخه‌های فصلی می‌توانند هر کدام از این مکانیسم ها را طی کرده و یا ترکیبی از هر دو باشند.
برای درک کامل این که چرا این تغییر فصلی رخ می دهد باید اندازه گیری های دقیق آب اقیانوس ها و سطح آن انجام شود. به گزارش سیناپرس، نتایج حاکی از آن است که تنوع فصلی مشابه ممکن است در سایر مکان‌های آسیب‌پذیرتر در قطب جنوب مانند جزیره پاین و یخچال‌های طبیعی Thwaites در غرب قطب جنوب نیز وجود داشته باشد.به گزارش سیناپرس، ممکن است این نشانه های فصلی در برخی از اندازه گیری های از دست دادن توده یخ قطب جنوب، با پیامدهای بالقوه مهمی برای تخمین های افزایش سطح جهانی سطح دریا، ثبت نشده باشند.
برآوردها پیش‌بینی کرده‌اند: سطح آب دریاها تا پایان قرن به میزان یک پنجم اینچ در سال افزایش می یابد.
پروفسور ایان ویلیس (Ian Willis)، یکی از محققان مؤسسه تحقیقات قطبی اسکات کمبریج نتیجه گیری می کند: این اولین بار است که این سیگنال فصلی در صفحات یخی قطب جنوب یافت می شود بنابراین سوالاتی در مورد حضور احتمالی و علل فصلی در سایر نقاط قطب جنوب ایجاد می کند که واقعا قابل توجه هستند و با نگاهی دقیق تر به این سؤالات مهم سعی در پاسخ دادن به آن داریم.
به گزارش سیناپرس، شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله کرایوسفر (The Cryosphere) منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم: حمید تعالی
منبع: studyfinds