هدف از این پژوهش بررسی فراوانی آلودگی میکروبی دستگاه های همودیالیز موجود در بیمارستان و ارزیابی قدرت اثربخشی ضدعفونی کننده‌های موجود بوده است که توسط دکتر رسول یوسفی مشعوف از دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شده است.این پژوهش به صورت کارآزمایی آزمایشگاهی بود که در مجموع 400 نمونه در دو گروه قبل و بعد از ضدعفونی به صورت تصادفی ساده از تجهیزات و دستگاه های همودیالیز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نمونه ها بر روی محیط آگار خوندار (BLOOD AGAR) کشت داده شده و سپس با استفاده از تست‌های افتراقی و بیوشیمیایی تشخیص داده شدند.
مواد ضدعفونی کننده مورد استفاده گلوتارآلدئید، هیپو کلریت سدیم، کرئولین 2،5 درصد، هایژن یک درصد، بتادین، اتانول 70 درصد، ساولن 3.2 درصد و کلر هگزیدین یک درصد بودند. همچنین اثربخشی مواد ضدعفونی کننده بر روی 60 سویه استافیلوکوک اپیدرمیدیس و 60 سویه پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیمارستان مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
یافته های این پژوهش نشان داد که از مجموع 400 نمونه کشت داده شده میزان آلودگی با 68 کشت مثبت گزارش شد که شایع ترین باکتری جدا شده از دستگاه همودیالیز اشریشیاکلی، استافیلوکوک، اپیدرمیدیس، میکروکوکوس، باسیلوس سوبتیلیس و پسودوموناس آئروژینوزا بودند.
در نتایج نهایی این پژوهش مشخص شد که شایع ترین باکتری جدا شده از دستگاه همودیالیز اشریشیاکلی و استافیلوکوک اپیدرمیدیس بود. همچنین کرئولین با ایجاد میانگین قطر 20.7 میلیمتر هاله عدم رشد و گلوتارآلدئید نیز با ایجاد میانگین قطر 26.9 میلیمتر از قوی الاثرترین ضدعفونی کننده‌ها بودند، اما اختلاف معنی دار بین اثربخشی آنها بر استافیلوکوک و پسودوموناس مشاهده نشد. به گزارش ایسنا،خلاصه این پژوهش در کتاب خلاصه مقالات بیست و ششمین کنگره جامعه پزشکان داخلی ایران به چاپ رسیده است.
No tags for this post.