به گزارش سیناپرس، یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه کرتین استرالیا دریافته است که پدیده برخورد سیارکها روی کره ماه در میلیونها سال پیش، دقیقاً با برخی از بزرگ ترین برخوردهای شهابسنگ روی زمین، مانند برخوردی که دایناسورها را از بین برد، همزمان بوده است.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که رویدادهای مهم برخوردی بر روی زمین، رویدادهای مستقلی نیستند، بلکه با یک سری برخوردهای کوچک تر همراه بوده اند؛ نتایجی که بینش جدیدی را درخصوص دینامیک سیارک ها در منظومه شمسی و احتمال برخورد سیارک های بالقوه ویرانگر به زمین به وجود می آورد.
این تیم تحقیقاتی بینالمللی، مهرههای شیشهای میکروسکوپی دارای قدمت تا دو میلیارد سال را که در خاک ماه یافت شده بودند، در دسامبر 2020 به عنوان بخشی از ماموریت سفر به ماه چانگ-ای 5 که توسط آژانس ملی فضایی چین انجام شد، بررسی کرده و به نتایج فوق دست یافتند.
این بررسی ها نشان می دهد: گرما و فشار برخورد شهابسنگها، باعث ایجاد این مهرههای شیشهای شده است و بنابراین توزیع سنی آنها باید شبیه سن برخوردها باشد و به نوعی جدول زمانی بمبارانهای شهاب سنگی را آشکار کند.
به گفته این محققان، ما طیف وسیعی از تکنیکهای تحلیلی میکروسکوپی، مدلسازی عددی و بررسیهای ژئولوژیک را برای تعیین چگونگی و زمان تشکیل این مهرههای شیشهای میکروسکوپی از ماه ترکیب کردیم.
آن ها می افزایند: ما متوجه شدیم که برخی از گروههای سنی مهرههای شیشهای قمری دقیقاً با سن برخی از بزرگ ترین رویدادهای برخوردی زمینی، از جمله دهانه برخوردی معروف به چیکشلوب که مسئول رویداد انقراض دایناسورها شناخته می شود، منطبق است.
این مطالعه همچنین نشان داده است که رویدادهای برخوردی بزرگ بر روی زمین مانند همان دهانه چیکشلوب در 66 میلیون سال پیش ممکن است با تعدادی برخورد کوچک تر نیز همراه بوده باشد.به گزارش سیناپرس، اگر این موضوع درست باشد، نشان میدهد که توزیعهای فرکانس سنی تأثیرات روی ماه ممکن است اطلاعات ارزشمندی در مورد تأثیرات روی زمین یا منظومه شمسی داخلی ارائه دهد.
به گزارش سیناپرس، این یافته های علمی پژوهشی در نشریه بین المللی Science Advances منتشر شده اند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه