شروع اولیه ویروس سندرم لکه سفید (WSSV) در مقیاس بزرگ در اوایل دهه ۱۹۹۰ رخ داد و از آن زمان تاکنون این بیماری خسارات اقتصادی زیادی به مزارع بیش از ۳۰ کشور وارد کرده است.
ویروس سندرم لکه سفید باعث خسارات مالی قابل توجهی در استخرهای پرورش میگو می‌شود و از آنجایی که هیچ درمان موثری برای آن وجود ندارد، تشخیص زود هنگام تنها روش موثر محافظت است، اما فناوری موجود فاقد سادگی، حساسیت فوق‌العاده و کارایی لازم برای این امر است.
بازرسی بصری، طیف‌سنجی الکترونی، ایمونوتراپی و زیست‌شناسی مولکولی رویکردهای فعلی مورد استفاده برای شناسایی ویروس سندرم لکه سفید است که مبتنی بر روش‌های تشخیص کیفی هستند و نمی‌توانند مقدار این ویروس را تعیین کنند. اگرچه PCR کمّی (qPCR) می‌تواند برای شناسایی آماری استفاده شود ولی تجهیزات آن گران و فرآیند به کارگیری نیز پیچیده است.
نانوذرات طلا به‌طور فزاینده‌ای در توسعه حسگرهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی برای تشخیص مولکول‌های زیستی، یون‌ها و ویروس‌ها استفاده می‌شوند و در این مطالعه که نسخه پیش اثبات آن در نشریه Aquaculture منتشر شده است، محققان رویکرد شمارش میدان تاریک با برچسب نانوذرات طلا برای تشخیص ویروس سندرم لکه سفید را ایجاد کردند.
ابتدا آنتی‌بادی‌های ضد ویروس برای تعامل با نانوذرات طلای ۱۵ نانومتری استفاده شد و سپس کاوشگرهای خالص متشکل از نانوذرات طلای منفرد با نمونه ویروس برای مدت کوتاهی آمیخته شدند تا مجموعه‌ای از نانوذرات ویروس سندرم لکه سفید و طلا تولید کنند.
محققان دریافتند که نانوذرات طلای ۱۵ نانومتری به تنهایی در میدان تاریک به دلیل پراکندگی ضعیف نور غیر قابل تشخیص هستند. با این حال، هر مجموعه‌ای از نانوذرات ویروس سندرم لکه سفید و طلا در زیر میکروسکوپ میدان تاریک شکل درخشان، طلایی و بیضی به خود گرفت و آن‌ها را با چشم غیر مسلح قابل شمارش کرد.
اجرای این روش ساده است زیرا فقط نیاز به مخلوط کردن نانوذرات طلا با یک نمونه برای مدت کوتاهی قبل از انداختن چند قطره از محلول‌ها روی یک اسلاید برای شناسایی با چشم غیرمسلح با استفاده از میکروسکوپ میدان تاریک دارد. همچنین این روش دقیق است و در زمان صرفه‌جویی می‌کند، تشخیص آن در مدت ۳۰ دقیقه (4 برابر) سریع‌تر از استفاده از qPCR قابل انجام است.
No tags for this post.