به گزارش ایسنا، یک سایت معتبر علمی (فیزورگ) در گزارشی به برخی از این دستاوردها اشاره کرده است.
تایید عنصر 117 فوق‌سنگین توسط تیمی از دانشمندان آلمانی
در سال 2014، یک عضو جدید به جدول تناوبی عناصر اضافی شد و تیمی بین‌المللی از محققان در آزمایشگاه GSI آلمان، اتم‌های عنصر 117 را به صورت مصنوعی و با استفاده از یک شتاب‌سنج تولید کردند.
گفته می‌شود، این عنصر 40 درصد سنگین‌تر از سرب است و «اتحادیه بین‌المللی فیزیک و شیمی محض و کاربردی» قرار است نامی برای آن انتخاب کند.
گامی بزرگ به سوی استفاده از نور به جای سیم در رایانه‌ها
سال گذشته میلادی، تیمی از دانشمندان دانشگاه استنفورد ابزاری ساختند که قادر به جداکردن نور به رنگ‌های مجزا و پس از آن خمیده‌کردن هر یک از اجزای مختلف آن در زوایای مناسب است. این ابزار، قطعه‌ای از سیلیکون بسیار کوچک است که دارای الگویی خاص بوده و مانند یک بارکد به نظر می‌رسد؛ محققان مدعی هستند که چنین سیستمی می‌تواند به استفاده از نور و نه الکتریسیته برای حمل داد‌ها در داخل یک رایانه منجر شود.
رسیدن به ابررسانایی بدون نیاز به خنک‌کردن
تیمی از دانشمندان از سراسر جهان در موسسه ماکس پلانک آلمان و آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده SLAC برای نخستین‌بار موفق به ایجاد ابررسانایی در یک ماده بدون نیاز به خنک‌کردن آن شدند.
محققان با استفاده از پالس‌های مادون‌قرمز کوتاه، قطعه‌ای از سرامیک را برای چند میلیونم ثانیه به ابررسانا تبدیل کردند؛ همچنین توانستند توضیحی قابل‌قبول برای دلیل رخداد این موضوع ارائه دهند.
مصریان باستان احتمالا سنگ‌های اهرام را بر روی شن‌های مرطوب حرکت می‌دادند
فیزیکدانان با همکاری دانشگاه آمستردام دریافتند، کارگران مصر باستان احتمالا آب را به شنی اضافه می‌کردند که سورتمه‌های حامل سنگ‌های سنگین (مورد استفاده برای ساخت اهرام) را بر روی آن می‌کشیدند؛ اضافه‌کردن آب به شن، سرخوردن این سورتمه‌ها را آسان می‌کرد.
استفاده از میزان مناسب آب در این مخلوط، تعداد مردان موردنیاز برای کشیدن سورتمه‌ها را به نصف کاهش می‌داد؛ این ایده توسط یک نقاشی بر روی دیوار نیز تایید شد که نشان می‌داد، آب درست پیش از کشیده‌شدن سورتمه، به شن اضافه می‌شد.
کشف انفجار رادیویی در اعماق فضا
دانشمندان تلسکوپ رادیویی آرسیبو (Arecibo) در پورتوریکو، انفجار موج رادیویی دوگانه‌ای را ضبط کردند که از اعماق فضا می‌آمد. این نخستین کشفی بود که انفجارهای مشابه ضبط‌شده توسط محققان تلسکوپ رادیویی پارکیز (Parkes) در استرالیا را تایید می‌کرد.
هیچ یک از تیم‌های تحقیقاتی نتوانسته‌اند منبع این انفجارات را شناسایی کنند اما احتمالات کنونی، منبع آن‌ها را جرقه‌های مگنتار یا مغنااختر (نوعی ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی بسیار نیرومند)، سیاهچاله‌های در حال تبخیر یا فرآیند ادغام ستاره‌های نوترونی تخمین زده‌اند.
تولید آند لیتیم خالص برای ساخت رویایی‌ترین باتری‌ها
تابستان گذشته محققان دانشگاه استنفورد اعلام کردند، گامی بزرگ به سمت طراحی نوعی آند لیتیم خالص برداشته‌اند و تولید این آند به معنای افزایش چشمگیر کارآیی باتری‌هاست.
گفته می‌شود، لیتیم به دلیل وزن سبک و تراکم بالایش، بیشترین پتانسیل را برای تولید رویایی‌ترین باتری‌ها دارد.
به گفته محققان، مهندسی بیشتر و الکترولیت‌های جدید امکان خلق آند فلزی لیتیمی باثبات و کاربردی را می‌دهد که می‌توان از آن در نیرودهی نسل جدید باتری‌های با قابلیت شارژ دوباره استفاده کرد.
اندکی از پیچیدگی فیزیک کوانتوم کاسته شد
سال گذشته میلادی، تیمی بین‌المللی از محققان دانشگاه ملی سنگاپور مدعی شدند شواهدی یافته‌اند مبنی بر این که دوگانگی موج-ذره در واقع یک معما و نه دو معمای کوانتومی است.
بر اساس یافته‌های جدید، این دو ویژگی خاص کوانتومی که پیش‌تر مجزا تصور می‌شدند، در واقع تجسم‌های متفاوتی از ماده‌ای یکسان هستند.
محققان توانستند ثابت کنند، این دو مفهوم در واقع یکی هستند و یافته‌های آن‌ها می‌تواند به درک عمیق‌تر از فیزیک کوانتوم و کارکردهای جدید دوگانگی موج-ذره منجر شود.
کشف نخستین سیاره هم‌اندازه زمین با قابلیت زیست‌پذیری
محققان تلسکوپ فضایی کپلر ناسا بهار میلادی گذشته، نخستین سیاره فراخورشیدی هم‌اندازه زمین را رصد کردند که در ناحیه زیست‌پذیر ستاره‌ای دیگر مدارگردی می‌کرد.
این مشاهدات سپس توسط تیم‌هایی از رصدخانه‌های کک و جمینی تایید شدند؛ این سیاره که Kepler-186f نام دارد، به دلیل نزدیکی‌اش به ستاره میزبان، می‌تواند دارای آب باشد. سیاره جدید بخشی از سیستم ستاره‌ای Kepler-186 در صورت فلکی ماکیان است.
کشف چگونگی تبدیل نور به ماده پس از 80 سال تلاش
تیمی از فیزیکدانان نظری دانشگاه امپریال کالج لندن شیوه‌ای را برای آزمایش این موضوع ارائه دادند که آیا برخورددادن دو فوتون با یکدیگر برای خلق یک الکترون و پوزیترون به شکل‌گیری ماده می‌انجامد یا خیر. تیم علمی این روش جدید را تشریح کرد و آزمایش آن را به محققانی واگذار کرد که در شتاب‌دهنده‌ها فعالیت می‌کنند.
حل معمای «سنگ‌های روان» در دره مرگ واقع در شرق کالیفرنیا حین ارتکاب عمل
پس از قرن‌ها حدس و گمان، تیمی از محققان به رهبری «موسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس» در سن‌دیه‌گو دریافتند، «سنگ‌های روان» در صحرای «دره مرگ» چگونه حرکت می‌کنند و ردپاهایی از خود به جای می‌گذارند.
این دانشمندان دوربینی را در زمان مناسب حرکت سنگ‌ها کار گذاشتند و دریافتند این سنگ‌ها در طول زمستان از لایه‌ای از یخ پوشیده می‌شوند و سپس با گرم‌تر‌شدن و گل‌آلود‌شدن بستر دریاچه، این یخ، سنگ‌ها را بر روی گل شناور کرده و به آن‌ها امکان می‌دهد در دست باد به این سو و آن سو حرکت کنند.
سنگ‌های روان، به یک پدیده زمین شناسی اشاره دارد که در بستر دریاچه خشک «ریسترک پلایا» واقع در شمال‌غربی صحرایی معروف به «دره مرگ» در کالیفرنیای شرقی به وقوع می‌پیوندد و طی آن، سنگ‌ها، بدون دخالت عامل انسانی و حیوانی، مسافت طولانی را به مرور زمان بر روی زمین طی کرده و ردهایی از خود به جای می‌گذارند.
