پاتوژن های قارچی تأثیر جهانی عمده ای بر سلامت انسان دارند، اما تشخیص و درمان آن ها اغلب دشوار است و جامعه جهانی نیاز فوری به تشخیص بهتر و درمان های ضد قارچ موثرتر دارد.
محققان دانشگاه موناش استرالیا در یک پژوهش جدید برای رفع این شکاف پژوهشی، موفق شده اند با استفاده از فناوری‌های تصویربرداری جدید، چگونگی فرار یکی از مهم ترین این موجودات بیماری زا، یعنی قارچ کاندیدا آلبیکنس را از پاسخ‌های ایمنی مشخص نمایند. استراتژی قارچ فوق در این خصوص، شامل یک تغییر شکل عجیب است که به قارچ اجازه می دهد از دست سلول های ایمنی در برود.
این تحقیق توضیح می‌دهد: چگونه قارچ بیماری زای کاندیدا آلبیکنس از یک رشته شمشیر مانند برای درگیر کردن مولکول‌های سمی و فعال سازی مسیرهای مرگ سلولی استفاده می‌کند تا به غشای سلول ایمنی آسیب رسانده و ضمن فرار از آن، به توسعه خود در بدن ادامه دهد.
حالا فناوری تصویربرداری تازه توسعه یافته، به محققان اجازه می دهد که در زمان واقعی و به صورت بلادرنگ، قارچ‌های فراری از سلول های ایمنی بدن را تشخیص دهند.
به گفته آن ها، این مطالعه با خودکارسازی تجزیه و تحلیل تصویربرداری و افزایش قدرت پردازش کامپیوتری امکان‌پذیر شده است. اکنون ما می‌توانیم از داده‌های زیادی استفاده کنیم که در کل، بینشی مفید را در مورد این مکانیسم فرار از سلول های ایمنی ارائه می‌دهند.
کاندیدا آلبیکنس، مخمری است که اغلب در دستگاه گوارش و دهان انسان و همچنین در اندام های ادراری و تناسلی زندگی می کند. این قارچ معمولاً در میزبان خود بیماری ایجاد نمی کند، اما تحت شرایط خاصی می تواند به حالتی مضر درآمده و مشکلاتی را برای سلامت فرد به وجود آورد. این قارچ همچنین یکی از علل شایع بیماری های تهدید کننده زندگی در بیماران ICU، پس از جراحی و سرطان است.
سیستم ایمنی، دارای یک نوع سلول خاص به نام ماکروفاژ است که مسئول از بین بردن مهاجمان مختلف شامل باکتری ها، قارچ ها و سلول های سرطانی و تحریک پاسخ های ایمنی است.
کاندیدا آلبیکنس با تبدیل شدن به سلول های طویل رشته مانند از ماکروفاژها فرار می کند. این فرار منجر به گسترش قارچ می شود. در این فرآیند، واکنش‌های ایمنی خاصی ایجاد می‌شوند که اگر تحت کنترل نباشند، می‌توانند مضر واقع گردند.
حالا به گفته مجریان این تحقیق جدید، هدف قرار دادن این قارچ در حال فرار که به نظر می رسد با سیستم تصویربرداری جدید بتوان مقدمات آن را مهیا کرد، می تواند به عنوان یک راه درمانی امیدوارکننده مطرح گردد، چراکه هم از گسترش عفونت جلوگیری می کند و هم پتانسیل کاهش التهاب را دارد.
به گزارش سیناپرس، این یافته های پژوهشی جالب توجه را نشریه معتبر Cell Reports منتشر کرده است.
ترجمه: محمدرضا دلفیه