به گزارش سیناپرس، چربی های موجود در اثر انگشت به مرور زمان تحلیل می روند و این موضوع تشخیص قدمت اثر انگشت ها را دشوار می کند. اکنون، محققان انجمن شیمی آمریکا، نشانگرهای مولکولی مرتبط با تغییرات این چربی ها در یک دوره زمانی هفت روزه را کشف کرده اند که می تواند برای تخمین دقیق تر زمان اثر انگشت استفاده شود.
تعیین قدمت اثر انگشت در صحنه جرم، یکی از شواهد بسیار مهم برای فهمیدن این است که چه کسی واقعاً در محل ارتکاب جرم حضور داشته است. محققان در تحقیقات قبلی نشان داده اند، که تری آسیل گلیسرول های موجود در چربی های اثر انگشت با ازون موجود در هوا واکنش می دهند و محصولات اکسیداسیونی را تشکیل می دهند که می توان از حضور آن ها برای تخمین قدمت اثر انگشت استفاده کرد.
اما ازون با چربی های دیگری مانند اسکوالن، استر موم، اسیدهای چرب و دی آسیل گلیسرول ها واکنش می دهد و مخلوط پیچیده ای از ترکیبات اکسیداسیون را ایجاد می کند. به گزارش سیناپرس، بنابراین، محققان به دنبال روشی برای رمزگشایی این مخلوط و یافتن نشانگرهای مولکولی بودند، که می توانند قدمت اثر انگشت را دقیق تر تخمین بزنند.
محققان اثر انگشت های 14 داوطلب را روی اسلایدهای شیشه ای قرار دادند تا به مدت هفت روز در هوای آزاد در دمای اتاق باقی بمانند. سپس تیم تحقیقاتی، چربی های اثر انگشت را با طیف سنجی جرمی با وضوح بالا تجزیه و تحلیل کردند.
به گزارش سیناپرس، آن ها با استفاده از یک ابزار تخصصی تجسم داده ها که با عنوان نمودار نقص توده کندریک شناخته می شود، دو روند مولکولی منحصر به فرد جدید را شناسایی کردند: وجود اپوکسیدها و افزایش اسیدهای چرب با طول متوسط.
جالب توجه است که افزایش زیادی در مقدار اسیدهای چرب اشباع شده با طول 10 کربن، معروف به اسید کاپریک یا اسید دکانوئیک وجود داشت که محققان تصور می کنند، از واکنش ازن با پیوندهای دوگانه کربن-کربن خاص منحصر به اثر انگشت انسان حاصل می شود.
محققان گفته اند که گام بعدی آن ها ساختن مدلی بر اساس این نتایج است تا تعیین کند اثر انگشت چه زمانی رسوب کرده است.
به گزارش سیناپرس، یافته های تحقیقاتی در ACS Central Science منتشر شده اند.
ترجمه: سنا دلفیه
No tags for this post.