نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

این مهاجم به عمق بافت مغز نفوذ می کند

به گزارش سیناپرس، در طبیعت قارچ بیماری زای کریپتوکوکوس نئوفورمانس (Cryptococcus neoformans) را می توان در انواع زیستگاه های مختلف، مانند چوب های پوسیده یا در فضولات پرندگان یافت. این همان تطبیق پذیری را در داخل بدن پس از استنشاق نشان می دهد و از ریه ها از طریق جریان خون به سایر اندام ها می رود.

هنگامی که پاتوژن در بدن انسان مستقر شد می ‌تواند مسئول طیف وسیعی از مشکلات سلامتی از جمله مننژیت قارچی تورم مغزی نادر و کشنده باشد.

جسیکا براون (Jessica Brown) آسیب شناس دانشگاه یوتا و پژوهشگر این مطالعات می گوید: سلول های کریپتوکوک در ریه ها با اندازه های مختلف و ظاهر بسیار متفاوت وجود دارند. این امر نشان می ‌دهد که دلیل بسیار قوی ‌ای وجود دارد که چرا این جمعیت سلولی تا این حد به بدن آسیب می ‌رساند.

دانشمندان از قبل آگاه بودند: این قارچ می ‌تواند تا ۱۰ برابر اندازه طبیعی خود در ریه‌ ها رشد کند. در این مطالعات، محققان با آلوده کردن موش ‌ها به کریپتوکوکوس در اندازه ‌های مختلف دریافتند که این کوچک‌ ترین سلول‌ها هستند که تمایل دارند به مغز راه پیدا کنند. 

با این حال، تیم تحقیقاتی تغییراتی را در سطوح سلول ‌های کوچک‌ تر و تفاوت‌ هایی در ژن ‌هایی که در آن قارچ‌ها فعال بودند، شناسایی کردند. محققان معتقدند که این سلول‌ ها فقط نسخه ‌های کوچک شده قارچ نیستند، بلکه ساختاری کاملاً متفاوت هستند.

این تغییرات احتمالاً بر اساس آزمایشات دانشمندان توسط فسفات انجام می شود. نه تنها فسفات از سلول‌ های میزبان آزاد می ‌شود که بافت ‌ها در طول عفونت آسیب ببینند، این عنصر در فضولات پرندگان نیز فراوان است. به نظر می رسد این ماده کاتالیزوری برای قارچ است که می تواند شکل خود را تغییر داده و میزبان خود را آلوده کند و به مغز برسد.

براون می ‌گوید: در آزمایش ‌ها، این سلول ‌ها توانستند ظرف چند روز به مغز برسند. محققان ادعا می کنند که روشی که در آن قارچ می تواند به سرعت با محیط های مختلف سازگار شود، کلید موفقیت آن در انتشار در بدن است.

به گفته محققان، گام ‌های بعدی یافتن داروهایی است که می ‌توانند این فرآیند را مسدود کنند و از آسیب رساندن به بدن جلوگیری کنند. محققان فکر می کنند که ممکن است ترکیبات موجود و تایید شده نظارتی وجود داشته باشد که می تواند موثر باشد.

به گزارش سیناپرس، براون در انتها خاطر نشان می کند که همراه با تحقیقات اخیر در مورد چگونگی عبور قارچ از سد خونی مغزی که از مغز محافظت می کند، ما به تدریج درک خود را از ترفند هایی که این قارچ کشنده برای انتشار عفونت خود استفاده می کند، بهبود می بخشیم.

شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Cell Host & Microbe منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده
 

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل