به گزارش سیناپرس، محققان بین الملل با بررسی بلورهای ریز موجود در فضولات حیوانات باستانی، نشان داده اند که احتمالا انسان هایی که اصطلاحا شکارچی-گردآورنده خوانده می شوند بین 12800 تا 12300 سال پیش در منطقه ای به نام در ابوحریره واقع در سوریه امروزی، در خارج از خانه‌های خود، دام هایی را نگه داری می کرده و از مزایای آن ها بهره می برده اند.
ابوحریره، یک سایت باستان شناسی است که برای هزاران سال، محل زندگی گروه های مختلفی از انسان ها بوده و دوره گذار از شکار و جمع آوری را به کشاورزی و گله داری از سر گذارنده است.
محققان دانشگاه کانکتیکات ایالات متحده در سلسله پژوهش های جدیدی روی بقایای این منطقه، سعی کرده اند با بررسی فضولات حیوانات باستانی، وضعیت گذار فوق توسط بشر را مورد بررسی قرار دهند.
آن ها به طور خاص، حضور کریستال های اسفرولیت را در چنین فضولاتی تجریه و تحلیل کردند تا با کنار هم قرار اطلاعات آن ها با سایر شواهد باستان‌شناسی و زیست‌محیطی، سرنخ هایی را از دوره فوق به دست آورند. کریستال های اسفرولیت شامل توده‌های کربنات کلسیم ریزی هستند که در فضولات حیوانات قابل تشخیص اند.
به گزارش سیناپرس، تجزیه و تحلیل های انجام شده توسط محققان آمریکایی نشان می دهند افرادی که بین 12800 تا 12300 سال پیش یعنی در دوره موسوم به فرا پارینه سنگی، در ابوحریره ساکن شده اند، فضولات حیوانات را به عنوان سوخت می سوزاندند و احتمالاً چنین حیواناتی (احتمالاً گوسفند) را در خارج از خانه های خود نگه می داشته اند.
شواهد بعدی نشان داده اند: ساکنان دوره نوسنگی نیز همچنان از فضولات خشک شده حیوانات به عنوان سوخت و همچنین به عنوان کفپوش استفاده می کرده اند.
به گزارش سیناپرس، این یافته های ارزشمند باستان شناسی که شواهد قابل توجهی را از دوره گذار از انسان شکارچی-گردآورنده به انسان کشاورز-دامدار ارائه داده اند، در مجله معتبر و دسترسی آزاد PLOS ONE منتشر شده اند.
ترجمه: رهاامیدوار