به گزارش ایسنا، به گفته فیزیکدانان نجومی دانشگاه غرب استرالیا، دو گونه اصلی کهکشان وجود دارد: کهکشان‌های «آبی» که هنوز فعالانه به کار ستاره‌سازی مشغولند و کهکشان‌های «قرمز» که از رشد بازمانده‌اند.
بیشتر کهکشان‌ها به آرامی پس از دو میلیارد سال یا بیشتر از حالت آبی به قرمز گذر می‌کنند اما برخی گذرها بطور ناگهانی و کمی پس از یک میلیارد سال رخ می‌دهند که از نظر کیهانی بسیار جوان محسوب می‌شود.
دانشمندان برای نخستین بار چهار کهکشان را در آستانه پایان شکل‌گیری ستارگان در آن‌ها مورد بررسی قرار دادند که هر کدام در مرحله متفاوتی از گذر قرار داشتند.
یافته‌های دانشمندان نشان داد، کهکشان‌هایی که به پایان مرحله ستاره‌سازی خود می‌رسند، بیشتر گاز خود را از دست می‌دهند.
هنوز مشخص نیست که چرا این گاز از کهکشان خارج می‌شود. یکی از احتمالات می‌تواند بلعیده شدن آن توسط سیاهچاله غول‌پیکر کهکشان یا کشیده‌شدن آن در کهکشان همسایه باشد.
این پژوهش در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
No tags for this post.