آرامگاه در داخل حیاطی مستطیل شکل که ار داخل در هر ضلع تا شش سکو که هر کدام از آنها دارای طاقی قوس دار ( هلالی ) است ، پوشیده شده است . ارتفاع دیوار حدوداً سه و نیم متر است . ورودی اصلی بنا از سمت غرب بوده و در داخل محوطه میان آرامگاه و دیوارهای بیرونی بقایای سازه ها و کف سازی دیده می شود و ویرانه های موجود در ضلع جنوبی این احتمال را که بنا در گذشته دارای الحاقاتی بوده است ، قوت می بخشد . در این قسمت میان بنا و دیوارهای حیاط بیرونی راهروی ارتباطی وجود داشته و دیوار خارجی بنا فاقد تزئینات خاصی هستند . در ضلع شمال و رو به قبله یک محراب ساده و گچی وجود دارد که اتاق و فضای در بر گیرنده محراب ، از بین رفته است .
گنبد بنا دو پوسته و از نوع کلاه خودی بوده که در ساقه آن تزئینات آجر و کاشی به صورت نواری پهن به رنگ های آبی فیروزه ای ، لاجوردی و سیاه کار شده که در آن کلمات " الله " و "اکبر" هر کدام داخل لوزی بزرگ اجرا شده است . متاسفانه در حال حاضر قسمتی از این تزئینات تخریب شده است . بالای این نوار پهن ، کتیبه ای نواری باریک دور تا دور ساقه گنبد را فرا گرفته است . متن کتیبه مذکور ؛ سوره مبارکه اخلاص ( قل هو الله احد … ) است که با کاشی فیروزه ای بر روی آجر اجرا شده است . از شواهد مشخص است که گنبد بنا در گذشته فرو ریخته بود که مرمت شده است . شایان ذکر است در پانصد متری آرامگاه از سمت شرق ، بقایای قلعه ای خشتی و در قسمت شمالی آثار معماری تخریب شده ، مشاهده می شود . دورتا دور بنا توسط زمین های کشاورزی پوشیده شده است و در این بخش ها آثار سفال مربوط به دوره های مختلف ، مخصوصاً دوره ایلخانی دیده می شود .
مقبره شیخ عبدالسلام بنا به استناد نوشته روی قبر متعلق به قرن هشتم هـ . ق است . قبر کلاً از گچ ساخته شده و روی آن آیات قرآن و نقاشی به صورت برجسته کارشده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : فاطمه کردی
No tags for this post.