تولید نانوحافظه‌های آنالوگ در راستای توسعه هوش مصنوعی
این حافظه، بر خلاف حافظه‌های دیجیتالی رایج نظیر یو‌اِس‌بی‌ها، وابسته به کدهای دوتایی صفر و یک برای ذخیره‌سازی داده‌ها نبوده و انعطاف‌پذیری بیشتری در این زمینه از خود نشان می‌دهد. محققان ساخت این نانو حافظه جدید را لازمه فرایند ساخت مغزهای بیونیکی می‌دانند.
به گزارش سایت فناوری های همگرا (NBIC) -دانشمندان استرالیایی موفق به ساخت یک نانوحافظه جدید شده‌اند که قادر است اطلاعات را مشابه مغز انسان ذخیره کند. دانشمندان با این موفقیت، یک قدم دیگر به ساخت مغز بیونیک نزدیک‌تر شده‌اند.
به گفته محققان دانشگاه آراِم‌آی‌تی (RMIT) در ملبورن، این دستگاه 10 هزار بار نازکتر از موی انسان بوده و توسط مسیرهای عصبی پیچ‌در پیچ خود قادر است ساخت پیچیده مغز انسان را تقلید کند.
حسین نیلی ، محقق ارشد پروژه، ساخت این نانوحافظه را اولین قدم در فرایند ساخت شبکه‌های نورونی مصنوعی دانست و در این زمینه اظهار داشت: «این نانوسلول‌های حافظه‌ای، پیش‌نیاز ساخت شبکه‌های نورونی مصنوعی با توانایی‌های مشابه نسخه‌های زیستی خود می‌باشند».
ابزارهای ذخیره‌سازی دیجیتالی رایج نظیر یو‌اِس‌بی‌ها، داده‌ها را به صورت توالی‌های دوتایی از صفرها و یک‌ها ذخیره می‌کنند. ولی این نانوسلول حافظه‌ای، آنالوگ بوده و در نتیجه قادر است اطلاعات را در حالت‌های چندگانه ذخیره کند.
دکتر نیلی تفاوت میان این ابزارهای ذخیره‌سازی را به تفاوت میان یک سوئیچ چراغ معمولی و یک سوئیچ مجهز به سیستم کاهش تدریجی نور تشبیه کرد. سوئیچ چراغ معمولی را فقط می‌توان روشن یا خاموش کرد. به عبارت دیگر، نور یا وجود دارد، یا وجود ندارد. ولی یک سوئیچ مجهز به کاهش شدت نور، انعطاف‌پذیری بیشتری را در تنظیم مقدار نور مورد نیاز ایجاد می‌کند.
تفاوت حافظه‌های دیجیتال و آنالوگ نیز مشابه این حالت می‌باشد و نحوه ذخیره‌سازی اطلاعات در حافظه آنالوگ از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار است.
به گفته دکتر نیلی، این حافظه‌های آنالوگ می‌توانند منجر به توسعه یک مغز بیونیک شده و به این ترتیب، موانع اخلاقی مرتبط با انجام آزمایش بر روی انسان را از میان بردارند. با شبیه‌سازی ساختار مغز در خارج از بدن انسان می‌توان درک وسیع‌تری از نحوه عملکرد مغز انسان و دیگر پستانداران به دست آورد و همچنین، بیماری‌های مغزی نظیر آلزایمر و پارکینسون را با دقت بیشتری مطالعه کرد. حتی ممکن است در آینده توسط این فناوری بتوان اجزای جایگزینی برای بخش‌های آسیب دیده مغز، تولید کرد.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،سامیت والیا ، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله معتقد است که می‌توان از این حافظه‌ها برای توسعه هوش مصنوعی نیز استفاده کرد. وی در این زمینه اظهار داشت: « اگر بتوانیم وقایع گذشته را در این حافظه ذخیره کرده و سپس در آینده آن‌ها را به کار گیریم، در این صورت قادر خواهیم بود آن را توسعه داده و به یک جزء ذخیره‌سازی در شبکه‌های هوش مصنوعی تبدیل کنیم. برای مثال، روبات‌ها و حتی رایانه‌هایی با فناوری مشابه مغز انسان بسازیم».
این مطالعه درنشریه Advanced Functional Materials به چاپ رسیده‌است.
