به گزارش سیناپرس، برای سگ‌هایی که بیش از ده سال سن دارند، هر سال اضافی از زندگی، خطر نسبی ابتلا به اختلالات عصبی را حدود7 درصد افزایش می‌دهد. در این میان، خطر ابتلا به نوعی بیماری شناختی مخصوص سگ سانان به نام CCD که بسیار مشابه زوال عقل در انسان ها است، در سگ‌های غیرفعال تقریباً 6.5 برابر بیشتر از سگ‌های بسیار فعال است.
همانند انسان‌ها، سگ ها نیز با افزایش سن، دچار کاهش عملکرد شناختی می شوند و حیواناتی که تحت تأثیر CCD قرار می‌گیرند ممکن است علائمی مانند کمبود حافظه، از دست دادن آگاهی فضایی، تغییر تعاملات اجتماعی و اختلال خواب را نشان دهند.
تخمین های قبلی نشان داد: میزان بروز بیماری CCD در سگ ها از 28 درصد در سگ های 11 تا 12 ساله تا 68 درصد در سگ های 15 تا 16 ساله متفاوت بوده است.
به گزارش سیناپرس، گروهی از دانشمندان دانشگاه واشنگتن آمریکا در یک بررسی علمی که روی این موضوع انجام داده اند، شیوع CCD را در نمونه بزرگی از سگ ها شامل بیش از 15 هزار قلاده سگ ارزیابی نموده اند.
طبق نتایج این بررسی ها، با در نظر گرفتن عامل سن به تنهایی، در میان سگ‌های بیش از ده سال، احتمال تشخیص CCD به ازای هر سال سن اضافی 68 درصد افزایش می‌یابد. به گزارش سیناپرس، همچنین هنگام کنترل عوامل دیگر مانند مشکلات سلامتی، عقیم‌سازی، سطح فعالیت و نوع نژاد، احتمال ابتلای سگ به CCD به ازای هر سال زندگی اضافی 52 درصد افزایش می‌یابد.
به گفته محققان، احتمال بروز CCD در سگ‌هایی که طبق اظهار صاحبان آن‌ها، فعال نبودند، بیش از شش برابر بیشتر از سگ‌هایی بود که فعالیت بسیار مناسبی داشتند.
به گزارش سیناپرس، این یافته ها که در نشریه بین المللی Scientific Reports منتشر شده اند، نشان می دهند که سگ ها به عنوان حیوانات خانگی مهم، همانند انسان برای جلوگیری از بروز بیماری شناختی زوال عقل، نیاز به فعالیت مناسب دارند.
ترجمه:رها امیدوار