به گزارش سیناپرس، نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد فقدان حضور فیزیکی ناشی از تغییر روش کار در طول همه گیری کووید-۱۹ و اجرای سیاست دورکاری، انواع ارتباطاتی را که از طریق برخوردهای تصادفی بین محققان ایجاد می شود، کاهش داد.
محققان در مطالعات خود دریافتند: دورکاری ناشی از همه گیری کرونا باعث کاهش قابل توجه ارتباط بین پژوهشگران شده و این موضوع منجر به کم شدن احتمال برخوردهای تصادفی و همکاری های ناشی از آن شد.
این یافته ها ممکن است به سازمان ها کمک کند تا چالش های همکاری و ارتباط بالقوه کار ترکیبی را بهتر پیش بینی کرده و آماده شوند.
بر اساس این مطالعات مشخص شد تغییر بزرگ به سمت کار از راه دور به دلیل همه گیری کووید-۱۹، حضور فیزیکی را به عنوان محرک اصلی ارتباطات بین محققان حذف کرده و برخورد های اتفاقی در محل کار را محدود کرد. این مراودات تصادفی بین پژوهشگران معمولاً اجازه می دهد ایده های جدید بین افراد جریان یابد.
همانطور که موسسات در حال گذار به شرایط عادی جدید هستند، ارزیابی حداقل میزان تعامل حضوری مورد نیاز برای تسهیل یک محیط کاری مولد هنگام اجرای سیاست های کاری ترکیبی اهمیت پیدا می کند.
در این راستا پژوهشگری به نام دانیل کارمودی با کمک مارتینا مازارلو و همکارانش با تجزیه و تحلیل یک شبکه ایمیل بزرگ متشکل از ۲۸۳۴ محقق در دانشگاه های آمریکای شمالی طی ۱۸ ماه، از دسامبر ۲۰۱۹، تأثیر نزدیکی فیزیکی بر ارتباطات انسانی را مورد بررسی قرار دادند.
محققان طی این مطالعه نشان می دهد: حذف ارتباط فیزیکی در نتیجه تغییر سیاست به سمت دور کاری اجباری، باعث کاهش فوری و مداوم ۳۹ درصدی در تعداد روابط جدید ایجاد شده بین محققان بدون تماس متقابل شد. به گزارش سیناپرس، این مطالعه همچنین تعداد پیوند های اجتماعی جدید ایجاد شده را بازیابی کرد که نشان می دهد نمی توان بلافاصله پس از بازگشت به دفتر، ارتباطات اجتماعی در حوزه علم را بازیابی کرد. این تیم با استفاده از نتایج تجربی خود، مدلی را ایجاد کردند که به طور مستقیم عدم تماس و ارتباط فیزیکی را به عنوان مقصر از دست دادن روابط بین محققین شناسایی کرد.
این یافته‌ها ممکن است پیامدهایی برای طراحی محوطه های تحقیقاتی و محیط های کاری آینده و همچنین سیاستی برای توسعه فناوری های مجازی که به دنبال بازآفرینی تعاملاتی هستند که در دفاتر فیزیکی رخ می دهند، داشته باشد.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Computational Science منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی