به گزارش سیناپرس، جنگل زدایی یک تهدید بزرگ برای تنوع زیستی کره زمین است زیرا جنگل ها خانه اکثریت قریب به اتفاق گونه های گیاهی و جانوری شناخته شده زمینی هستند. از سال ۱۹۹۰، جنگل زدایی باعث کاهش ۴۲۰ میلیون هکتاری مساحت جنگل ها در سطح جهان شده است که این موضوع عمدتاً در نتیجه گسترش کشاورزی بوده است.
در این میان موانعی جدی از جمله منابع محدود، تصمیم گیری در مورد مکان و زمان مناسب برای حفظ جنگل ها همچنان چالش برانگیز است.
برای بررسی این مشکل، تیمی از پژوهشگران به سرپرستی ایان لوبی، از یک رویکرد بهینه سازی پویا برای شناسایی زمان و مکان متمرکز شدن تلاش های مفید برای حفاظت از گونه های گیاهی در مناطق بوم زیست جنگلی (مناطق با اقلیم متمایز، جوامع گیاهی و جانوری) در سطح جهان طی ۵۰ سال آینده استفاده کردند.
بررسی ها نشان می دهد : این رویکرد شامل ملاحظات متعددی برای برنامه ریزی حفاظت، غنای گونه ای، هزینه های حفاظت، سطوح حفاظتی موجود، نرخ جنگل زدایی، و پتانسیل برای احیای جنگل‌ها در هر منطقه است و حدود ۱ میلیارد دلار آمریکا برای اجرای آن باید تخصیص داده شود. نویسندگان دریافتند که این راه حل بهینه از ۲۳ هزار و ۶۸۰ گونه جانوری محافظت می کند.
به گزارش سیناپرس، این استراتژی در ابتدا باید تعداد کمی از مناطق زیست محیطی را هدف قرار دهد که در آن جنگل زدایی بیشتر منجر به کاهش شدید گونه ها می شود و هزینه های حفاظت در آنها پایین است.
در سال های بعد، تلاش های حفاظتی باید به مناطق زیست محیطی بیشتری گسترش یابد و هم در حفاظت گسترده از جنگل های اولیه و هم در احیای جنگل سرمایه گذاری شود. بیشترین دستاورد ها در حفاظت از گونه ها مربوط به مناطق غنی از تنوع زیستی اما از نظر مالی فقیرتر ، مانند ملانزیا، آسیای جنوبی و جنوب شرقی، شبه جزیره آناتولی، شمال آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی است.
در خاتمه گفتنی است نویسندگان استدلال می‌کنند که ادغام دانش و ظرفیت محلی، حمایت دولت های ملی و تلاش های اولویت بندی جهانی می تواند این اطمینان را ایجاد کند که زمان و پول سرمایه گذاری شده در تلاش های حفاظتی به خوبی صرف می‌شود.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: natureasia