به گزارش سیناپرس اردبیل، مطالعه نشان می‌دهد بادهای غربی آب‌های گرم را به سمت لایه‌های یخی قطب جنوب سوق می‌دهند و در دهه‌های اخیر توده‌های یخی منطقه را با سرعت نازک کرده‌اند.
دانشمندان می گویند که این تحقیق که در 2 اوت در Nature Climate Change1 منتشر شد، همچنین به حل یکی از بزرگترین عدم قطعیت ها در پیش بینی افزایش سطح آب در آینده کمک می کند. قفسه‌های یخی روی اقیانوس شناورند و از یخچال‌های طبیعی قاره‌ای که برای تشکیل صفحات یخی جمع می‌شوند، امتداد می‌یابند.
بر خلاف توده‌های یخ در غرب قطب جنوب که با سرعت سرسام‌آوری در حال ذوب شدن هستند، تصور می‌شد که ورقه یخی شرق قطب جنوب از گرم شدن اقیانوس‌ها توسط آب سرد و متراکم دریا که در فلات قاره، نزدیک قفسه‌های یخی تشکیل می‌شود، محافظت می‌شود. اما در ده سال گذشته، داده‌ها و مشاهدات نشان داده‌اند که ورقه‌های یخی شرق قطب جنوب نیز در معرض تهدید فزاینده‌ای از سوی آب‌های شور گرم قرار دارند، که قفسه‌های یخی را زیر آب می‌کنند.
با این حال، مطالعات گذشته برای اندازه‌گیری میزان گرمایش و تعیین دقیق فرآیندهایی که باعث آن می‌شوند، تلاش کرده‌اند.اقیانوس شناسان لورا هرایز-بورگوئرو در آژانس ملی علوم استرالیا، CSIRO، و آلبرتو ناویرا گاراباتو در دانشگاه ساوتهمپتون، بریتانیا، با جمع آوری و تجزیه و تحلیل سوابق موجود در دسترس عموم از دمای اقیانوس ها و شوری، به 90 سال قبل، به دنبال درک آنچه اتفاق می افتد بودند.
این دو محقق دریافتند که دمای اقیانوس ها در شرق قطب جنوب از اوایل قرن بیستم تا 2 درجه سانتیگراد افزایش یافته است و این روند در حال افزایش است. آنها دریافتند که سرعت گرم شدن اقیانوس ها در این منطقه از دهه 1990 سه برابر شده است، با قوی ترین گرمایش در شیب قاره قطب جنوب شرقی – در نزدیکی یخچال های طبیعی که قفسه های یخی بیرون زده آنها نازک شده یا به سرعت عقب نشینی کرده اند. از جمله آنها می توان به یخچال های دنمن، وندرفورد و تاتن اشاره کرد.
هرایز-بورگوئرو می‌گوید: «واقعاً شگفت‌انگیز بود که بزرگترین گرمایش در این مناطق بود که می‌دانیم ورقه یخ در حال از دست دادن جرم یخ است». مطالعات قبلی که عکس‌های فوری از گرم شدن در مکان‌های خاص مانند یخچال طبیعی توتن و قفسه یخی آمری ۲،۳ ثبت کرده‌اند، تنها به فرآیندهای زمینه‌ای که باعث ذوب یخ‌ها در شرق قطب جنوب می‌شود اشاره کرده‌اند.
به عنوان مثال، برخی تحقیقات نشان داده اند که گرم شدن ممکن است با مهاجرت به سمت جنوب جریان دایره قطبی قطب جنوب (ACC) که به سمت شرق در اطراف قاره قطب جنوب، از طریق اقیانوس جنوبی در گردش است، مرتبط باشد.Herraiz-Boreguero می‌گوید: «درک اینکه چگونه این فرآیندها باعث از بین رفتن توده یخ قطب جنوب می‌شوند، به حل ابهامات در مدل‌های اقلیمی کمک می‌کند که تلاش می‌کنند نشان دهند چگونه از دست دادن یخ در افزایش سطح آب در آینده نقش دارد».
ماتیس اوگر، اقیانوس‌شناس فیزیکی در دانشگاه سوربن پاریس، می‌گوید: «این مطالعه از مجموعه‌ای چشمگیر از مشاهدات استفاده می‌کند که ارتباط قوی بین گرمایش مشاهده‌شده، فرآیندهایی که منجر به گرم شدن و از بین رفتن توده یخ در شرق قطب جنوب می‌شود، ایجاد می‌کند». اما او خاطرنشان می کند که فرآیندهای دیگر نیز ممکن است به گرم شدن کمک کنند.. به عنوان مثال، جریان آب مذاب تازه از صفحات یخ 5، و همچنین بالا آمدن آب های گرم نزدیک به قاره قطب جنوب، می تواند از دست دادن توده یخ را با ممانعت از تشکیل آب سرد و متراکم که معمولاً از قفسه های یخی شناور محافظت می کند، تشدید کند.
یوشیهیرو ناکایاما، اقیانوس شناس فیزیکی در دانشگاه هوکایدو در ساپورو، ژاپن می گوید: «اطلاعات کمی در مورد تغییرات آب های ساحلی در کنار قفسه های یخی شرق قطب جنوب وجود دارد. شرق قطب جنوب در مقایسه با غرب قطب جنوب تا حد زیادی غیر قابل دسترس است. در نتیجه، بیشتر مشاهدات تحلیل‌شده در این مطالعه اخیراً جمع‌آوری شده‌اند و از صدها کیلومتر دور از ساحل، نه از آب‌های بالای فلات قاره، جایی که یخچال‌ها با دریا که قفسه‌های یخی تشکیل می‌دهند، برخورد می‌کنند».
ناکایاما می گوید: «آنچه برای ذوب شدن در قفسه یخ اهمیت دارد، دمای درست در قسمت جلویی قفسه یخ است. او اضافه می‌کند که جمع‌آوری مشاهدات بیشتر از شرایط اقیانوس در نزدیکی قفسه‌های یخی، و آزمایش اینکه آیا داده‌های موجود با شبیه‌سازی‌های تولید شده توسط مدل‌های اقیانوسی تناسب دارند یا خیر، به اقیانوس‌شناسان کمک می‌کند.
عواقب عبور آب های گرمتر در فلات قاره شدید خواهد بود. هرایز-بورگوئرو می‌گوید: «اگر آب گرم بتواند به فلات قاره نفوذ کند و یخ‌های یخبندان را که در حال حاضر روی سنگ بستر زیر سطح دریا قرار دارد، گرم کند، آنگاه ذوب یخ تقریباً غیرقابل توقف خواهد بود».
منبع:nature news
مترجم: پریناز نصرتی