به گزارش سیناپرس، تصویر ثبت شده توسط مدارگرد شناسایی مریخ در اوایل سال جاری، این مناظر را رنگ کاذب نامید و طول موج های متمایز نور را به پالت های تماشایی تبدیل کرد که نمی توانیم آنها را تشخیص دهیم.
این پیشرفت بسیار زیبا به نظر می رسد، اما این کار صرفاً برای اینکه مریخ را کمی زیبا کند، انجام نشده است. پردازش داده‌ها به این روش، تضاد در مناطق و ویژگی های سطح مریخ را برجسته کرده و به دانشمندان سیاره شناس ابزار بسیار خوبی برای درک فرآیندهای زمین شناسی و جوی می دهد که بسیار پایین تر از ارتفاع مداری مدارگرد شناسایی مریخ اتفاق می افتد. 
منطقه ای که توسط مدارگرد شناسایی مریخ در اینجا تصویربرداری شده است دهانه گامبوآ در نیمکره شمالی مریخ است. هر پیکسل که با وضوح فوق العاده دیده می شود، ۲۵ سانتیمتر است.
به گزارش سیناپرس، ریزترین امواج در بالای بسیاری از تپه های بزرگتر تنها با چند سانتیمتر از یکدیگر جدا شده و در نقطه ای با هم ترکیب شده و تپه های کوچکی را تشکیل می دهند که در فواصل حدود ۱۰ متری از هم قرار دارند.
با رنگ آبی روشن، تشخیص الگوهای متمایز این سازه های متوسط در میان دریایی از موج ها و امواج بزرگ و شنی آسان تر است. این ساختارهای با اندازه متوسط که به عنوان پشته های بادی عرضی یا TAR شناخته می شوند، از ماسه ای با ذرات بسیار درشت تشکیل شده است. به گفته ناسا، رنگ های تقویت شده تپه های شنی بزرگ و پشته های بادی عرضی حاکی از فرآیندهای فرسایشی مداوم است.
در ادامه یکی از سخنگویان ناسا گفت: موج های بزرگ در یک طرف به رنگ آبی-سبز بوده در حالی که پشته های بادی عرضی در سمت دیگر آبی روشن تر به نظر می رسد.
این امر می تواند به این دلیل باشد که پشته های بادی عرضی به طور فعال تحت تاثیر نیروی باد حرکت کرده، گرد و غبار تیره تر را پاک و آنها را روشن تر می کند.به گزارش سیناپرس، همه این ویژگی های مختلف می توانند نشان دهند که باد در زمان شکل گیری آنها به کدام سمت می وزد. توانایی مطالعه چنین تنوعی نزدیک به هم به ما این امکان را می دهد که روابط آنها را ببینیم و ویژگی ها را با هم مقایسه و بررسی کنیم که آنها از چه چیزی ساخته شده اند و چگونه شکل گرفته اند.
مترجم: محسن فلاحی پناه
منبع: sciencealert