گربه های اهلی، چه طور یکدیگر را تحمل می کنند

به گزارش سیناپرس، بیشتر گونه های گربه سانان رفتاری انفرادی و مبتنی بر قلمرو شخصی را از خود نشان می دهند، اما گربه های اهلی اغلب در تراکم بالا در کنار یکدیگر زندگی می کنند، امری که این سوال را مطرح می کند که این جانوران از چه استراتژی هایی برای ایجاد گروه های زندگی مشترک استفاده می کنند. 

رفتارهای اجتماعی گربه ها می تواند تحت تأثیر هورمون ها و ترکیب گونه های مختلف میکروبی که در روده آن ها زندگی می کنند و به میکروبیوم روده معروف هستند، باشد. مطالعه این عوامل می تواند به روشن کردن پویایی گروه های گربه ها کمک کند.

در همین راستا، پژوهشگرانی از دانشگاه آزابو در کاناگاوای ژاپن، یک مطالعه دو هفته‌ای را روی تعدادی از گربه ها که با هم در یک پناهگاه زندگی می‌کردند، انجام دادند. به گزارش سیناپرس،  آن ها از دوربین های فیلمبرداری برای مشاهده رفتار گربه ها استفاده کردند و اندازه گیری سطح هورمون های آن ها را از طریق ادرار و همچنین ارزیابی ترکیب گونه های میکروبی در میکروبیوم آن ها را از طریق جمع آوری مدفوعشان انجام دادند.

تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها نشان داد گربه‌هایی که سطوح بالایی از هورمون‌های کورتیزول و تستوسترون داشتند، تماس کمتری با گربه‌های دیگر داشتند و گربه‌هایی که تستوسترون بالا داشتند، بیشتر در تلاش برای فرار از دیگران بودند. 

در همین حال، گربه هایی با کورتیزول و تستوسترون پایین در تعامل خود با گربه های دیگر تحمل بیشتری نشان می دادند. محققان همچنین شباهت بیشتری از میکروبیوم روده را بین گربه‌هایی که تماس مکرر با یکدیگر داشتند، یافتند و بین میکروبیوم روده، رفتار اجتماعی و سطح کورتیزول ارتباطاتی را پیدا کردند.

اما طبق این یافته ها و برخلاف انتظار محققان، گربه‌هایی با سطوح بالای هورمون اکسی توسین، رفتارهای پیوندی که به عنوان «وابستگی اجتماعی» توصیف می‌شود، از خود نشان نمی‌دهند. به گزارش سیناپرس، این نشان می دهد که اکسی توسین ممکن است برای حیوانات معمولاً منفرد که بنا بر شرایطی در یک گروه زندگی می کنند، متفاوت از حیواناتی که معمولاً و به صورت عادی، زندگی گروهی دارند، باشد.

این محققان می گویند: غلظت پایین تستوسترون و کورتیزول در گربه‌ها به آن‌ها این امکان را می‌دهد که فضا را به اشتراک بگذارند و با هم زندگی کنند. اما هرچه اکسی‌توسین بالاتر باشد، رفتار وابستگی کمتری با دیگران و احساس تنهایی بیشتری دارند. 

به گزارش سیناپرس، این یافته های جالب حوزه جانورشناسی در نشریه دسترسی آزاد PLOS ONE منتشر شده اند.

ترجمه: رهاامیدوار
 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا