به گزارش سیناپرس اردبیل، این مطالعه که توسط پروفسور پاتریک شراوون انجام شد، اشاره می‌کند که جامعه مدرن 24 ساعته معمولاً خود را به در دسترس بودن بی‌پایان غذا و اختلال در ریتم‌های روز و شب ناشی از فعالیت خواب نامنظم و قرار گرفتن منظم در معرض نور مصنوعی عادت داده است.
نویسندگان مطالعه اضافه می کنند که این عوامل در ایجاد دیابت نقش دارند. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که دیابت سالانه باعث بیش از 1.5 میلیون مرگ می شود. دیابت معمولاً در میانسالی ایجاد می شود و سبک زندگی ناسالم نقش اصلی را در به وجود آمدن این بیماری ایفا می کند. در این مطالعه، محققان دریافتند که TRE عمدتاً از طریق کاهش قند خون شبانه سطح گلوکز 24 ساعته فرد را کاهش می دهد. میانگین زمان صرف شده با گلوکز خون در محدوده طبیعی از 12.2 به 15.1 ساعت افزایش یافت.
گلوکز ناشتا در صبح نیز به طور مداوم در بین گروه TRE کمتر از آنهایی بود که رژیم غذایی کنترل شده داشتند. علاوه بر این، رژیم غذایی خطر افت قند خون یا هیپوگلیسمی را افزایش نداد و هیچ عارضه جانبی جدی از خوردن محدود به زمان وجود نداشت. تیم هلندی یافته های Diabetologia را "امیدبخش" توصیف کرد.
آنها همچنین به شواهد فزاینده ای اضافه می کنند که خوردن میان وعده در اواخر شب برای سلامتی مضر است. مطالعات قبلی نشان داده اند که TRE به افراد دارای اضافه وزن یا چاق کمک می کند تا چربی بیشتری بسوزانند، قند خون را کاهش دهند و حساسیت به هورمون کنترل کننده گلوکز انسولین را افزایش دهند. با این حال، مطالعات این رژیم‌ها را با جزئیات تجزیه و تحلیل نکرده بودند و محققان تنها از دوره‌های غذایی بسیار کوتاه شش تا هشت ساعته در محیط‌های بسیار مدیریت شده استفاده کرده بودند که اجرای آنها را در زندگی روزمره دشوار می‌کرد. TRE گاهی اوقات با کاهش وزن ناخواسته همراه است که می تواند سلامت متابولیک را افزایش دهد.
با این حال، چنین پیشرفت‌هایی در غیاب کاهش وزن نیز گزارش شده است، که نشان می‌دهد مکانیسم‌های بیشتری در رابطه با تاثیر خوردن محدود بر متابولیسم وجود دارد. مکانیسم‌های زیربنای بهبود تنظیم گلوکز بر TRE نامشخص است. نتایج ما نشان می‌دهد که TRE حساسیت به انسولین محیطی و کبدی، عملکرد میتوکندری ماهیچه‌های اسکلتی، متابولیسم انرژی یا چربی کبد را بهبود نمی‌بخشد، که همه آنها در T2D تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
برخلاف مطالعه قبلی در مورد TRE، این مطالعه نشان داد که این پروتکل هیچ تاثیری بر حساسیت به انسولین دارد. از آنجایی که پروتکل TRE ما عملی و ایمن بود و منجر به بهبود سطح گلوکز 24 ساعته شد، بررسی تاثیر 10 ساعت TRE بر تنظیم گلوکز و حساسیت به انسولین در دیابت نوع 2 در طولانی مدت برای پرداختن به ارتباط بالینی جالب خواهد بود.
منبع: study find
مترجم: پریناز نصرتی