کشاورزی شهری یا کشاورزی در اطراف شهرهای بزرگ امری در حال رونق است، اما اغلب در این خصوص، یک خطر پنهان وجود دارد که در بافت خاک کمین کرده است: فلز سنگین سرب. برای مثال محققان آمریکایی دانشگاه ارسنت ایلینویز، از سطوح بالای سرب در خاک‌های سراسر شیکاگو که یک نقطه اصطلاحا داغ شهری است، خبر داده اند.
امروزه دانشمندان علیرغم برخی مطالعات انجام شده، اطلاعات زیادی در مورد چگونگی جذب و انباشتن فلز سنگینی مثل سرب در سبزیجات و سایر محصولات کشاورزی و البته در محیط های واقعی یعنی زمین های کشاورزی ندارند. اما تحقیقات جدید در زمین های اطراف شهر شیکاگو نشان داده است که گوجه فرنگی حتی زمانی که در خاک های بسیار آلوده به سرب رشد می کند، باز هم برای مصرف خوراکی شهروندان بی خطر است.
به گفته این محققان، بررسی ها نشان می دهند که میزان انباشتگی سرب در گوجه فرنگی، بسیار کم است و طبق تخمین های ما، برای مثال یک مرد بالغ متوسط باید تقریباً 400 پوند گوجه‌فرنگی در هفته بخورد تا به میزان سرب جمع شده در بدنش، به سطوح سمی برسد.
همچنین در این مطالعه نشان داده شده است که یک کودک با وزن کمتر از حدود 60 پوند با مصرف 80 پوند گوجه فرنگی در هفته به چنین میزانی می رسد. درواقع در کودکان نیز با آن که آستانه تحمل به سرب کمتر است، باز هم مصرف گوجه فرنگی های رشدیافته در خاک های آلوده به این فلز سنگین، خطری ندارد.
این موضوع با آن که خبری خوب برای کشاورزی شهری است، اما یک هشدار احتمالی برای باغبان های خانگی و سایر کشاورزان دارد.
به گفته محققان، ما بر اساس این یافته ها، نگران میوه‌ها نیستیم، بلکه نگران روش‌های خاک‌ورزی و کاشت در خاک های سرب آلود هستیم که خطراتی را برای کشاورزان و فعالان این حوزه ایجاد می کند.
این محققان توصیه کرده اند کشاورزان هنگام کار روی چنین زمین هایی از لباس های ویژه و ماسک های تنفسی مناسب استفاده کنند تا آسیب کمتری را در این خصوص دریافت نمایند.
یافته های تحقیقاتی فوق در نشریه بین المللی Science of The Total Environment منتشر شده اند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه