به گزارش ایسنا ، دکتر کارکیا پلچات از مرکز تحقیقات شیمیایی مونل در فیلیپین که بر روی ترجیحات غذایی افراد کار می‌کند، می‌گوید: همچون بسیاری از رفتارها، بدغذایی نیز نتیجه تعاملات پیچیده میان ژن‌ها و محیط است.
ژن‌های مختلفی در حس چشایی نقش دارند ژنی به نام TAS2R38 تعیین می‌کند که شما مزه‌های تلخ مثل قهوه یا کلم را با چه شدت و ضعفی حس کنید.
یک عامل ژنتیکی دیگر این است که هر چه سلول‌های چشایی شما آر‌ان‌ای‌های پیام‌رسان بیشتری بسازند به مزه تلخ غذاها و نوشیدنی‌ها حساسیت بیشتری خواهید داشت.
در کنار این میل شما به انتخاب غذاها می‌تواند از اجدادتان به ارث برسد که البته دلیل خوبی برای آن وجود دارد به عقیده تکامل‌شناسان ذائقه انسان منجر به حفط حیات این گونه در طول تاریخ تکاملی‌اش شده است.
بر اساس این نظریه، سخت‌گیری در انتخاب غذا می‌توانسته باعث شود که انسان از خوردن برخی غذاهای سمی اجتناب کند و این پدیده خصوصا در کودکان اهمیت زیادی دارد، چرا که بیشترین میزان برداشتن چیزها و امتحان کردن مزه‌شان را در بین کودکان دو و سه ساله می‌بینیم.
در کنار دلایل زیستی، به خاطر بدغذا بودن و ذائقه غذایی سختگیر خود، احتمالا می‌توانید پدر و مادرتان را نیز مقصر بدانید. والدین می‌توانند با نشان دادن عادت‌های ایرادگیر خود در انتخاب غذا و یا با برآورده‌کردن خواسته‌های شما در کودکی برای خوردن پیتزا و پاستا، موجب بدغذایی شما شوند.
هرچند که انتخاب سخت‌گیرانه غذا چندان هم آزاردهنده نیست، اما دلایل مختلفی وجود دارد که نشان می‌دهد بهتر است دامنه غذایی مورد استفاده خود را گسترش دهید که یک دلیل آن، اجتناب از چاقی است. بیشتر غذاهایی که افراد بدغذا دوست دارند مصرف کنند چربی و شکر زیادی دارند و در نتیجه پرکالری هستند. این غذاها آشناتر، ساده‌تر و با ذائقه جورترند. ضمن این که با محدود کردن غذاهای مورد استفاده خود، فواید مربوط به مصرف دامنه وسیعی از ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در غذاهای مختلف را از دست می‌دهید.
No tags for this post.