به گزارش سیناپرس، دیوید لواری (David Levari) پژوهشگر ارشد مطالعات اخیر علوم روانشناسی از دانشگاه بازرگانی هاروارد گفت: عملکرد ماهرانه و آموزش ماهرانه همیشه یک موضوع نیستند، بنابراین ما نباید انتظار داشته باشیم که بهترین مجریان لزوماً بهترین معلمان نیز باشند.
در چهار مطالعه، او و همکارانش دریافتند که مجریان برتر در برخی حوزه‌ها توصیه های بهتری نسبت به سایر اجرا کنندگان نمی دهند بلکه فقط مقدار بیشتری اطلاعات ارائه می دهند.
محققان در ادامه اعلام کردند: به نظر می رسد مردم کمیت را با کیفیت اشتباه می گیرند. مطالعات نشان می دهد که حداقل در برخی موارد، مردم ممکن است توصیه های افراد برتر را بیش از حد ارزشمند ارزیابی کنند.
در این مطالعه، لواری و همکارانش تصمیم گرفتند تا تعیین کنند که آیا مردم بر این باورند که عملکرد یک مشاور، یک شاخص قوی برای کیفیت مشاوره آنها است یا خیر. در این راستا، پژوهشگران به بیش از ۱۱۰۰ شرکت کننده گفتند که یک بازی به نام Word Scramble را انجام داده و سپس به سؤالات مربوط به آن پاسخ می دهند. با نشان دادن تابلویی از حروف، به شرکت کنندگان ۶۰ ثانیه فرصت داده شد تا بیشترین تعداد کلمات ممکن را تشکیل دهند. شرکت کنندگان سه راند، هر بار با تابلوی حروف متفاوت بازی کردند.
به گزارش سیناپرس ،سپس محققان از شرکت کنندگان خواستند انتخاب کنند که از کدام مشاوران برای بهتر شدن در کار مشاوره دریافت کنند. در پاسخ شرکت کنندگان بدون توجه به نحوه پرسیده شدن سوال، ترجیح زیادی برای مشاوره گرفتن از بهترین اجرا کنندگان نشان دادند.
در مطالعه دوم، محققان بررسی کردند که آیا افراد با بهترین عملکردها واقعاً بهترین توصیه را ارائه کرده اند یا خیر. بنابراین پژوهشگران از ۱۰۰ مشاور خواستند تا شش دور بازی Word Scramble را انجام داده و برای بازیکنان آینده توصیه بنویسند و کیفیت توصیه های خود را ارزیابی کنند. جالب است بدانید که بهترین اجراکنندگان بر این باور بودند که بهترین توصیه را کرده اند.
در همان مطالعه، شرکت کنندگان دیگر به طور تصادفی در شرایط مشاوره یا عدم آن قرار گرفتند. پس از انجام یک دور بازی، شرکت کنندگان در شرایط مشاوره از یک مشاور تصادفی راهنمایی دریافت کرده و سپس پنج راند دیگر بازی کردند.
شرکت کنندگان بدون دریافت مشاوره شش راند بدون بازخورد بازی کردند. مشاوران پس از دریافت مشاوره عملکرد بهتری داشتند و در هر دور بعدی عملکرد بهتری داشتند. اما توصیه های بهترین اجرا کنندگان به طور متوسط مفید تر از توصیه های سایر اجراکنندگان نبود.
محققان در انتها اعلام کردند که در آزمایش ها، افرادی که توسط افراد برتر توصیه هایی دریافت کردند، فکر می کردند که بیشتر به آنها کمک شده است حتی اگر به واقع اینطور نبود.
محققان دو مطالعه دیگر را انجام دادند تا بفهمند چرا توصیه های اجرا کنندگان برتر، بهتر به نظر می رسد. در این راستا، دو دستیار پژوهشی که نسبت به اهداف و فرضیه های مطالعه ناآگاه بودند، توصیه ها را برای هفت ویژگی رمزگذاری کردند که شامل معتبر بودن، عمل پذیری، بیان پذیری، واضح بودن، تعداد پیشنهادات، بایدها و نبایدها بود که هر ویژگی برای سودمندی و بهبود درک شده آن تجزیه و تحلیل شد.
لواری در این باره گفت: اجراکنندگان برتر توصیه های مفیدتری ننوشتند، اما بیشتر نوشتند و افراد در آزمایش های ما کمیت را با کیفیت اشتباه گرفتند.
به گزارش سیناپرس، لواری در انتها گفت: ما زمان و پول زیادی را صرف جستجوی توصیه های خوب چه از سوی همکاران و مربیان، معلمان و آموزگاران یا دوستان و خانواده می کنیم. دفعه بعد که مشاوره دریافت کردید، بیشتر به این فکر کنید که واقعاً چه مقدار از آن را می توانید استفاده کنید.
شرح کامل این پژوهش ها و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Psychological Science منتشر شده است.
مترجم: مهنوش فلاحی پناه