به گزارش سیناپرس، دانشمندان مدت ها در پی کشف این موضوع بوده اند که دارکوب ها چگونه می توانند بارها و بارها بدون آسیب دیدن مغزشان، منقار خود را به تنه درختان بکوبند. آن ها تاکنون تصور می کردند که جمجمه این پرندگان مانند یک کلاه ایمنی از مغز آن ها در برابر ضربه محافظت می کند. اما حالا، محققان دانشگاه آنتورپن بلژیک گزارش داده اند، که سر آن ها بیشتر شبیه چکش های سفت عمل می کند.
محققان گفته اند با تجزیه و تحلیل ویدیوهای پرسرعت از سه گونه دارکوب، متوجه شدیم که این پرنده، ضربه های برخورد با درخت را جذب نمی کند. به عبارتی سر آن ها اساساً به عنوان چکش سفت و محکم در هنگام نوک زدن عمل می کند.
پژوهشگران، ابتدا کاهش سرعت ضربه را در طول نوک زدن در سه گونه دارکوب اندازه گیری کردند. آن ها از داده ها برای ساخت مدل های بیومکانیکی استفاده کردند، که آن ها را به این نتیجه رساند که هرگونه ضربه گیری جمجمه برای پرندگان مضر است.
به گزارش سیناپرس، اما اگر جمجمه آن ها به عنوان ضربه گیر عمل نکند، آیا باز هم این نوک زدن، مغز آن ها را در معرض خطر قرار می دهد؟ ظاهرا این طور نیست. در حالی که این ضربه، با هر نوک از آستانه شناخته شده برای ضربه مغزی در میمون ها و انسان ها فراتر می رود، مغز کوچکتر دارکوب ها می تواند آن را تحمل کند.
نوک زدن معمول آن ها روی تنه درختان عموماً بسیار زیر آستانه است تا باعث ضربه مغزی شود، حتی بدون این که جمجمه آن ها به عنوان کلاه ایمنی عمل کند.
محققان اضافه کرده اند: عدم جذب شوک به این معنی نیست که مغز آن ها در اثر ضربه های به ظاهر خشن در خطر است. حتی قوی ترین ضربه های بیش از 100 نوک که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند، برای مغز دارکوب ها بی‌خطر به نظر می رسند.
پژوهشگران اظهار داشته اند:این یافته ها ممکن است از دیدگاه تکاملی عدم وجود دارکوب هایی با سر و عضلات گردن بسیار بزرگ تر را توضیح دهد. چرا که دارکوب بزرگ تر قادر است نوک های محکم تری وارد کرده و ضربه های مغزی احتمالاً مشکلات بزرگی برای آن ها ایجاد خواهند کرد.
به گزارش سیناپرس، این یافته های تحقیقاتی عجیب و جالب در مجله Current Biology منتشر شده اند.
ترجمه: سنا دلفیه