به گزارش سیناپرس، طبق یافته های یک مطالعه چهار ساله، انسان در نوع قضاوت خود در مواجهه با طبیعت خوب عمل نکرده است. نتایج این مطالعه نشان داد که انسان‌ها بیش از حد بر ارزش گذاری مستقیم اقتصادی منابع طبیعی تمرکز کرده و مزایای غیرمستقیم و بلند مدت را نادیده می گیرند که این امر باعث ایجاد یک بحران زیست محیطی می شود.
به گفته پژوهشگران، مشکل این است که اندازه گیری خدمات اکوسیستم هرگز آسان و ساده نیست و پلتفرم های علمی-سیاست در زمینه تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی وظیفه سختی دارند. برای مثال یک درخت شهری را در نظر بگیرید.
چه نوع ارزشی را ارائه می دهد؟ در جواب می توان گفت که سایه دارد و دما را تنظیم می کند. در ضمن اکسیژن تولید کرده و آلودگی را جذب می کند. اما همچنین به فیلتر کردن آب باران کمک می کند، سیلاب ها را تنظیم و از اکوسیستم محلی پشتیبانی می کند.
ارزش های یک درخت حتی به اینجا ختم نمی شود چراکه درختان می توانند مناطق را دلپذیرتر کرده و به طور بالقوه ارزش اقتصادی ملک را افزایش دهند. همچنین ارزش فرهنگی بالقوه ای در درخت وجود دارد و به داشتن پیوند محکم تر با طبیعت منجر می شود.
بنا به باور کارشناسان، پاسخ به این سؤالات آسان نیست و ارزیابی مولفه های طبیعی دیگر برای سیستم های پیچیده تر بسیار چالش برانگیزتر است. بنابراین محققان معتقدند که انسان در این نوع برآوردها خوب عمل نمی کند و مزایای گسترده تر طبیعت نادیده گرفته شده است که این امر منجر به تصمیمات بدی شده که رفاه عمومی مردم را کاهش داده است.
در این راستا پژوهشگران اعلام کردند که اگر واقعاً قصد داریم به پایداری برسیم، رویکردهای کیفی طبیعت باید توسط تصمیم گیرندگان در نظر گرفته شوند. این موضوع به معنای ارزش نهادن به ارزش های عاطفی، معنوی و فرهنگی است که طبیعت برای انسان به ارمغان می آورد.
پروفسور اونای پاسکوال (Unai Pascual) رئیس این پژوهش ها در بیانیه ای گفت: هیچ کمبودی در راه‌ها و ابزارها برای نمایان کردن ارزش های طبیعت وجود ندارد اما متاسفانه تنها ۲ درصد از بیش از هزار مطالعه بررسی شده در مورد یافته های ارزش گذاری با ذینفعان مشورت کرده و تنها ۱ درصد از مطالعات، ذینفعان را در هر مرحله از فرآیند ارزش گذاری درگیر می کنند.
به گزارش سیناپرس، اکنون، ارزیابی جدید چهار دیدگاه را برجسته می کند که باید مورد توجه قرار گیرد که شامل زندگی مشتمل بر طبیعت، زندگی با طبیعت، زندگی در طبیعت و زندگی به مثابه طبیعت است.
محققان دریافتند که بیش از ۵۰ روش برای آشکار کردن ارزش طبیعت در تصمیم گیری ها وجود دارد. کارشناسان استدلال کردند که در حرکت رو به جلو، ابزارهای دیگری برای ارزش گذاری طبیعت باید مورد توجه و استفاده قرار گیرند.
پژوهشگران در انتها اعلام کردند که برای مدت طولانی، دولت ها به طبیعت عمدتاً از منظر رشد اقتصادی کوتاه مدت نگاه کرده و ارزش‌های متعدد دیگر آن را نادیده گرفته اند که از غذایی که می خوریم تا کمک به هویت فرهنگی را شامل می شود.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: zmescience