به گزارش سیناپرس، مردم اغلب هنگام تلاش برای اجتناب از یک فکر ناخواسته، به طور واکنشی آن فکر را رد کرده و با موردی دیگر جایگزین می کنند. اما طبق مطالعه جدیدی که اخیرا منتشر شده است، پژوهشگران نشان داده اند که اجتناب از ارتباط با فکر ناخواسته در وهله اول می تواند بسیار کارآمدتر باشد و به جلوگیری از حلقه زدن مکرر افکار ناخواسته در ذهن کمک کند.
تلاش برای متوقف کردن افکار تکراری ناخواسته برای اکثر مردم یک تجربه آشنا است. اغلب، یک نشانه می تواند بارها و بارها افکار یا خاطرات ناخواسته را برانگیزد. افراد، علاوه بر نیاز به بیرون راندن تداعی‌های ناخواسته از ذهن، باید مطمئن شوند که این تداعی‌های ناخواسته بارها و بارها در یک حلقه بی‌پایان تکرار نمی‌شوند و با گذشت زمان قوی و قوی‌تر نمی گردند.
در مطالعه جدیدی که توسط موسسات پژوهشی معتبر انجام شده است، محققان بررسی کردند که چگونه 80 بزرگسال انگلیسی زبان با کلمات رایج، ارتباط جدیدی با افکار خود پیدا می کنند.
همه این شرکت‌کنندگان، کلمات را روی یک صفحه مشاهده کرده و باید به دنبال آن، یک کلمه مرتبط را تایپ می‌کردند. به افراد یک گروه از قبل گفته شده بود که در صورت تکرار تداعی، پاداش پولی دریافت نخواهند کرد، بنابراین آن ها تصمیم گرفتند تا افکار کلمات قبلی خود را سرکوب کنند.
محققان فوق بر اساس زمان واکنش و چگونگی موثر بودن شرکت کنندگان در ایجاد انجمن های جدید، از رویکردهای محاسباتی برای مدل کردن چگونگی اجتناب افراد از تداعی های مکرر استفاده کردند.
به گزارش سیناپرس،آن ها دریافتند: اکثر مردم از کنترل واکنشی استفاده می کنند، بدین معنی که پس از این خطور کردن تداعی های ناخواسته به ذهنشان، آن ها را رد می کنند.
به گفته محققان، این نوع کنترل واکنشی می‌تواند به‌ویژه مشکل‌ساز باشد، زیرا همان طور که یافته‌های ما نشان می‌دهند، افکار، خود تقویت‌کننده هستند، یعنی فکر کردن به یک فکر خاص، قدرت حافظه و احتمال عود آن را افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر، هر بار که مجبور می شویم به طور واکنشی یک ارتباط فکری ناخواسته را رد کنیم، این امکان وجود دارد که حتی قوی تر شود.
آن ها افزوده اند: با این حال، ما همچنین متوجه شدیم که افراد می توانند تا حدی از این روند جلوگیری کنند، اگر بخواهند اطمینان حاصل کنند که این فکر تا حد امکان کمتر به ذهنشان می رسد. به گزارش سیناپرس،این یافته ها را در PLOS Computational Biology منتشر شده اند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه