به گزارش سیناپرس، محققان توانستند آب های زیرزمینی را در ۲.۹ کیلومتری زیر سطح زمین در موآب خوتسانگ کشف کنند. این کشف چگونگی ادامه حیات در زیر سطح زمین و چگونگی رشد آن در سیارات دیگر را روشن می کند.
اولیور وار (Oliver Warr) یکی از پژوهشگران تیم تحقیقاتی در گروه علوم زمین شناسی در دانشگاه تورنتو، گفت: برای اولین بار، ما بینشی در مورد چگونگی انتشار انرژی ذخیره شده در اعماق زیرسطح زمین و توزیع گسترده تر آن از طریق پوسته در طول زمان به دست آوردیم.
باربارا شروود لولار (Barbara Sherwood Lollar) پروفسور دپارتمان علوم زمین شناسی در دانشگاه تورنتو و محقق ارشد این مطالعات گفت: ده سال پیش، ما آب‌های زیرزمینی میلیارد ساله را از زیر سطح کانادا کشف کردیم. اکنون، در فاصله ۲.۹ کیلومتری زیر سطح زمین در موآب خوتسانگ، متوجه شده ایم که پایگاه های چرخه آب جهان گسترده تر از آن چیزی است که تصور می شد.
به گفته لولار، اورانیوم و سایر عناصر رادیواکتیو اطلاعات جدیدی در مورد نقش آب های زیرزمینی به عنوان مولد نیرو برای میکروارگانیسم های کمولیتوتروف یا سنگ خوار که قبلاً در اعماق زمین کشف شده بودند، دارند. او می افزاید، تشعشعات آلفا، بتا و گاما زمانی که عناصری مانند اورانیوم، توریم و پتاسیم در سطح زیرین فروپاشی می کنند، اثرات موج دار دارند که باعث ایجاد واکنش های رادیوژنیک در سنگ ها و سیالات مجاور می شوند.
این آب زیرزمینی تازه کشف شده دارای مقادیر زیادی هلیوم، نئون، آرگون، و زنون پرتوزا و کشف بی سابقه ایزوتوپ کریپتون است. در فرآیندی
به نام رادیولیز، تابش مولکول های آب را از هم جدا کرده و مقادیر قابل توجهی هیدروژن به عنوان منبع انرژی برای اجتماعات میکروبی اعماق زمین که نمی توانند از نور خورشید برای فتوسنتز استفاده کنند، ایجاد می کند.
در حالی که تخلخل بسیار کم سنگ‌های زیرزمینی کریستالی که این آب‌ها در آنها یافت می شوند به این معنی است که آب های زیرزمینی تا حد زیادی جدا شده و به ندرت با هم مخلوط می شوند، به دلیل قدمت ۱.۲ میلیارد ساله آنها، انتشار همچنان می تواند رخ دهد.
وار در ادامه گفت: مواد جامد مانند پلاستیک، فولاد ضد زنگ و حتی سنگ جامد در نهایت با انتشار هلیوم نفوذ پذیر می شوند. نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که انتشار ۷۵ تا ۸۲ درصد از هلیوم و نئون که در اصل توسط واکنش‌های پرتوزایی تولید شده اند از طریق پوسته انجام می شوند.
به گزارش سیناپرس، اولیور وار در پایان می افزاید: انسانها تنها گونه حیات نیستند که به منابع انرژی زیرسطحی عمیق زمین متکی هستند. از آنجایی که واکنش های رادیوژنیک هم هلیوم و هم هیدروژن تولید می کنند، می توانیم در مورد مخازن هلیوم و انتقال و محاسبه شار انرژی هیدروژن از اعماق زمین که می تواند میکروب های زیرسطحی را حفظ کند، بیاموزیم.
این محاسبات برای درک چگونگی تداوم حیات زیرسطح زمین و اینکه چه نوع انرژی ممکن است از نیروی پرتوزا در سیارات و قمرهای دیگر در منظومه شمسی و فراتر از آن در دسترس باشد، حیاتی بوده و به ما در مورد مأموریت های آتی به مریخ و سایر کرات اطلاعات ارزشمندی ارائه می دهد.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی nature منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه