به گزارش سیناپرس، نتایج یک بررسی جدید نشان می دهند که آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر مدرسه، که در حال حاضر در سراسر بریتانیا به منظور تقویت سلامت روان و رفاه نوجوانان اعمال می شود، احتمالاً توجیهی علمی ندارد و شواهد کلی برای اثربخشی این رویکرد، ضعیف هستند.
این نتایج با بررسی آخرین مطالعات کارآزمایی موسوم به «تاب آوری من در نوجوانی» یا MYRIAD که شامل هزاران نوجوان و صدها معلم در سراسر بریتانیا بوده است، به دست آمده اند.بر اساس این یافته‌ها، در حالی که ذهن آگاهی، مزایایی را برای معلمان و جو مدرسه از لحاظ ویژگی‌های علمی، اجتماعی، ایمنی و ساختاری نشان داده، این تأثیرات کوتاه‌مدت بوده اند.
به گفته محققان دانشگاه آکسفورد که هدایت این تحقیق را به عهده داشته اند، دیدگاه های مرتبط نشان می‌دهند که ممکن است زمان آن رسیده باشد که گزینه‌های دیگری را برای ایجاد انعطاف‌پذیری روانی در جوانان و جلوگیری از سلامت روان ضعیف آن ها در آینده در نظر بگیریم.
محققان خاطرنشان می کنند که مشکلات سلامت روان اغلب در طول سال های نوجوانی شروع می شوند. مقطع سنی فوق، دوره ای از آسیب پذیری شدید در میان افزایش تقاضاهای تحصیلی، اجتماعی و عاطفی است.به گزارش سیناپرس، یادگیری اجتماعی عاطفی (SEL) که در حال حاضر در مدارس متوسطه بریتانیا تدریس می شود، با هدف توسعه خودآگاهی، خودکنترلی و مهارت های بین فردی است که نوجوانان برای مدرسه، کار و زندگی شخصی به آن نیاز دارند.
یکی از رویکردهای SEL که امیدوارکننده بوده است، آموزش ذهن آگاهی است. نسخه ارائه شده در مدارس انگلستان معمولاً شامل معلمان نیز می شود که خودشان ذهن آگاهی را یاد می گیرند و به دنبال آن نحوه ارائه آن به دانش آموزان را در 10 درس 30 تا 50 دقیقه ای فرا می گیرند.
آموزش ذهن آگاهی شامل یادگیری کنترل توجه و درک و مدیریت احساسات و رفتار یا به عبارتی، تنظیم عاطفی و اجتماعی با هدف افزایش تاب آوری در برابر عوامل استرس زای خارجی و ارتقای سلامت روان است.
به گزارش سیناپرس، در پژوهش جدید، محققان می خواستند با بررسی مطالعات مختلف انجام شده در این خصوص، دریابند که چگونه آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر مدرسه با ارائه استاندارد آموزشی رفاه روانی مقایسه می شود.
نتایج یکی از این مطالعات نشان داده بود که پس از یک دوره اولیه 8 هفته ای برنامه ذهن آگاهی، سلامت روان معلمان افزایش یافته و فرسودگی شغلی در آن ها کاهش پیدا کرد و همچنین برخی از ابعاد جو مدرسه بهبود یافتند. اما این اثرات پس از یک سال، کاملاً از بین رفته بودند. در مطالعه ای دیگر نیز، هیچ مدرکی مبنی بر محافظت ذهن آگاهی از آموزش مهارت های مطالعه یافت نشد.
نتایج یک مطالعه تطبیقی دیگر در این خصوص نشان داد که آموزش تمرکز حواس در مدرسه ممکن است برای کودکان بزرگ‌تر مناسب باشد، اما برای کودکان کوچک‌تر و کسانی که علائم سلامت روانی موجود یا در حال ظهور دارند، مناسب نیست.
به گزارش سیناپرس، این نتایج نشان می دهد که اجرای برنامه‌های ذهن آگاهی در مدارس نه سلامتی را بهبود بخشید و نه شواهدی مبنی بر مزایای پایدار آن ها در یک سال بعد وجود داشته است.
یافته های این مطالعه در شماره ویژه ای از نشریه Evidence Based Mental Health منتشر شده اند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه