امروزه، چاقی یکی از بحران های سلامت جهانی به شمار می رود. براساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، هزینه سالانه تخمین زده شده برای درمان چاقی بین 210-147 میلیارد دلار است.
ژن کشف شده در مطالعه اخیر، ژنی است که پروتئینی به نام 3-3-14 زتا را کد می کند. محققان مشاهده کردند که با خاموش کردن این ژن، تولید پروتئین متوقف می شود و چربی سفید در سلول ها کاهش می یابد. این پروتئین که در تمام سلول های بدن یافت می شودچربی سفید یا تک حفره‌ای یا (White unicular adipose tissue) ، همان چربی معمولی است. سیتوپلاسم به صورت باریکه‌ای در محیط و هسته به صورت پهن و کناری دیده می‌شود. از طرف دیگر چون در این نوع چربی پس از حل شدن چربی ذخیره شده در درون سلول ها (ضمن آماده سازی بافت) حفره واحد و بزرگی در درون سلول چربی ظاهر می‌گردد این نوع چربی را چربی تک حفره‌ای می‌نامند. سلولهای چربی توسط غشای پایه ظریفی احاطه شده و در حد فاصل مقدار کمی بافت همبند شل حاوی عروق و اعصاب دیده می‌شود. 
چربی سفید در بدن بطور یکنواخت ذخیره نمی‌گردد. معمول ترین محل ذخیره آن ناحیه شکم ، اطراف لگن و اطراف ارگان های داخلی است. در صورتی که پشت دستها و پاها ، ریه ، بافت عصبی مرکزی ، اندامهای تناسلی ، بینی و گوش و پلک ها فاقد چربی هستند. چربی سفید محل ذخیره تری گلیسریدها است که به عنوان ذخیره انرژی بدن بشمار می‌رود. در صورت نیاز بدن به انرژی نور اپی نفرین مترشحه از انتهای اعصاب موجود در بافت چربی باعث فعال سازی آنزیم لیپاز درون سلولی و تجزیه چربی می‌گردد. اسید چرب و گلیسرول حاصل از تجزیه چربی توسط خون به بافت های مورد نیاز منتقل می‌گردند. علاوه بر عمل فوق چربی به عنوان ضربه‌گیر در اطراف ارگان های مختلف و عایقی در مقابل سرما نیز عمل می‌کند.
سلولهای چربی از سلولهایی به نام لیپوبلاست یا آدیپوبلاست حاصل می‌شوند. تجمع چربی در درون آدیپوبلاستها به صورت قطره‌ای کوچک شروع و سپس با بهم پیوستن آنها قطره بزرگ و واحدی تشکیل و سلول در این حالت به نام سلول چربی یا آدیپوبلاست نامیده می‌شود.
عقیده بر این است که سلولهای چربی در اواخر دوره جنینی و دوره محدودی پس از تولد بوجود می‌آیند و پس از آن تعداد آنها ثابت می‌ماند. بنابراین چاقی در اثر افزایش حجم سلولهای چربی حاصل می‌شود نه افزایش تعداد آنها. به همین دلیل تغذیه بیش از حد در دوران نوزادی در هفته‌های اول پس از تولد منجر به تشکیل تعداد زیادی سلول چربی خواهد شد که نتیجه آن مستعد ساختن فرد برای چاق شدن در بزرگسالی است.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Communications به چاپ رسیده است.
No tags for this post.