به گزارش سیناپرس، پزشکان در شهر کانتربری انگلستان پس از درمان مردی که به دلیل دریافت بیش از حد ویتامین D نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشت، هشدار داده اند که مصرف بیش از حد مکمل‌های این ویتامین می تواند به شدت مضر باشد.
آن‌ها تاکید کرده اند که اختلال موسوم به هیپر ویتامینوز D در حال افزایش است و با طیف گسترده‌ای از مشکلات سلامتی بالقوه جدی مرتبط است.
در این پرونده پزشکی که مربوط به یک مرد میان سال است، فرد مورد نظر پس از شکایت از استفراغ مکرر، تهوع، درد شکم، گرفتگی عضلات پا، وزوز گوش، خشکی دهان، افزایش تشنگی، اسهال و کاهش وزن معادل حدود 13 کیلوگرم، توسط پزشک خانواده‌اش به بیمارستان معرفی گردید.
به گزارش سیناپرس، این علائم نزدیک به 3 ماه بود که ادامه داشته و حدود 1 ماه پس از شروع یک رژیم مکمل ویتامین به توصیه یک درمانگر تغذیه شروع شده بودند.
به گفته محققان، بیمار فوق هر روز دوزهای بالای بیش از 20 مکمل را بدون نسخه مصرف می کرد که حاوی: ویتامین D، ویتامین K2، ویتامین C، ویتامین B9، ویتامین B2، ویتامین B6، امگا 3 و چندین مکمل ویتامین، مواد معدنی، مغذی و پروبیوتیک دیگر بودند.
نتایج آزمایش خون این فرد نشان داد که سطح کلسیم او بسیار بالا و سطح منیزیم اش کمی افزایش یافته است. ضمن آن که سطح ویتامین D این شخص 7 برابر بیشتر از سطح مورد نیاز بود. آزمایش ها همچنین نشان داد که کلیه های او به درستی کار نمی کنند.
این مرد به مدت 8 روز در بیمارستان ماند و در این مدت مایعات داخل وریدی به او داده شد تا سیستم بدنش به حالت نرمال بازگردد. دو ماه پس از ترخیص از بیمارستان، سطح کلسیم او به حالت عادی بازگشته بود، اما سطح ویتامین D او همچنان به طور غیر طبیعی بالا بود.
به گفته متخصصان، سطوح توصیه شده ویتامین D را می توان از طریق رژیم غذایی (مانند قارچ های وحشی، ماهی های چرب) و همچنین با قرار گرفتن در معرض نور خورشید و در نهایت نیز به وسیله مکمل ها تامین کرد.
آن ها هشدار می‌دهند که علائم هیپر ویتامینوز D بسیار زیاد و متنوع هستند و بیشتر به دلیل کلسیم اضافی در خون ایجاد می شوند. به گزارش سیناپرس، این علائم شامل خواب آلودگی، گیجی، بی تفاوتی، روان پریشی، افسردگی، بی اشتهایی، کما، بی اشتهایی، درد شکم، استفراغ، یبوست، زخم معده، پانکراتیت، فشار خون بالا، ریتم غیرطبیعی قلب و ناهنجاری های کلیوی هستند.
به گزارش سیناپرس، این اطلاعات قابل توجه و هشدارهای مربوطه در مجله BMJ Case Reports منتشر شده اند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه