به گزارش سیناپرس، بر اساس یافته های جدید محققان از نمونه های گاز طبیعی گرفته شده از ۶۹ اجاق پخت و پز در منطقه بوستون مشخص شد این گازها حاوی حداقل ۲۱ آلاینده خطرناک هوا از جمله بنزن، تولوئن، اتیل بنزن، زایلن و هگزان هستند.
دکتر کرتیس نوردگارد، یکی از نویسندگان این مقاله، دانشمند حوزه بهداشت محیطی در موسسه تحقیقاتی انرژی سالم PSE در اوکلند، کالیفرنیا، در رابطه با موضوع گفت: یکی از دلایلی که ما گاز طبیعی در بسیاری از خانه ها داریم این است که به ما گفته شده است که این گاز تمیز است.
این مطالعات نشان می‌دهد که اگرچه ممکن است گاز شهری از نظر آلاینده های هوا تمیزتر از زغال سنگ و نفت باشد، اما به این معنی نیست که ماده فوق، کاملاً بی ضرر است. بنزن موجود در گاز طبیعی نگران کننده است، زیرا یک ماده سرطان زا شناخته شده محسوب می شود و در ۹۵ درصد نمونه های گرفته شده یافت شده است.
به گزارش سیناپرس، برخی از دیگر مواد موجود در گاز شهری نیز ممکن است فعالیت سرطان زایی مشکوک داشته باشند، اما بنزن واقعاً یکی از بزرگترین نگرانی های ما است. ما می دانیم که بنزن باعث سرطان خون می شود و همچنین با مشکلات لنفوم مرتبط است. این موضوع بسیار مهم تلقی می شود زیرا مطالعه دیگری که در ماه ژانویه منتشر شد، نشان داد که بیشتر اجاق‌ها گاز طبیعی نشت می کنند.
بر این اساس گفته می شود اجاق گاز شما، صرف نظر از زمانی که از آن استفاده می کنید، همیشه در سطح بسیار پایینی نشت می کند . به همین دلیل کلیه ساکنان منازل در معرض این مواد قرار می گیرند.
برای این مطالعه، نوردگارد و همکارانش ۲۳۴ نمونه گاز طبیعی را از آشپزخانه های ۶۹ خانه در بوستون و اطراف آن جمع آوری کردند. طی این مطالعه، ۲۹۶ ترکیب شیمیایی منحصر به فرد در گاز طبیعی شناسایی شده که ۲۱ مورد آن ها توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده به عنوان آلاینده های خطرناک هوا معرفی شده اند.
به گفته پژوهشگران، غلظت آلاینده های خطرناک هوا در گاز طبیعی بسته به زمان سال متفاوت بوده و بیشترین غلظت آن در فصل زمستان است.به گزارش سیناپرس،محققان همچنین دریافتند که برخی از نمونه ها حاوی سطوح ناکافی مواد بدبویی هستند که به گاز طبیعی اضافه می شود تا به مردم کمک کند نشت گاز را تشخیص دهند.
به گزارش سیناپرس، محققان توصیه می کنند که مردم اجاق گازهای خود را با مدل های برقی جایگزین کنند و سعی کنند گردش هوا در خانه هایشان به حد کافی باشد. شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Environmental Science & Technology منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.