به گزارش سیناپرس،در یک پژوهش جدید که به همت محققان سوئدی ایجاد شده است، بزرگ ترین مجموعه داده بیوپسی یا تشریح سرطان پروستات شامل بیش از 95 هزار تصویر گردآوری شده تا اطمینان حاصل شود که هوش مصنوعی می تواند برای تشخیص و درجه بندی سرطان پروستات برای کاربردهای بالینی در دنیای واقعی آموزش ببیند.
در کنگره ای اروپایی که در همین خصوص تشکیل شده است، دانشمندان برای آزمایش‌های بالینی به کار گیری الگوریتم‌های هوش مصنوعی (AI) و هماهنگی جهانی بیشتر برای اطمینان از این که تشخیص، پیش‌بینی و انتخاب درمان پیشرفته هوش مصنوعی می‌تواند به نجات بیماران کمک کند، فراخوان داده اند.
امروزه در جهان به شکلی قابل توجه، کمبود پاتولوژیست چه متخصصان عمومی و چه متخصص اورولوژی وجود دارد. هوش مصنوعی البته می‌تواند به تشخیص سرطان پروستات در مراحل اولیه کمک کند، اما به دلیل تفاوت‌های گسترده در روش تهیه نمونه‌ها، اسکن تصاویر و در جمعیت‌های متنوع بیمارانی که کلینیک‌ها به آن‌ها خدمت رسانی می‌کنند، بسیاری از الگوریتم‌های کنونی دارای کاربرد جهانی نیستند.
به گزارش سیناپرس،تیم پژوهشی مورد اشاره از موسسه کارولینسکای سوئد با همکاری مرکز پزشکی دانشگاه رادبود در هلند، دانشگاه تورکو در فنلاند و گوگل هلث از ایالات متحده، برای اجرای یک مسابقه هوش مصنوعی با شرکت نزدیک به 1300 توسعه‌دهنده از سراسر جهان کار کرده اند.
توسعه دهندگان فوق، الگوریتم هایی ایجاد کرده اند که قادر به درجه بندی تومورهای سرطان پروستات بوده و آن ها را با استفاده از 10 هزار تصویر بیوپسی بین المللی آموزش داده اند.
به گفته محققان، درجه بندی سرطان پروستات، یک گام کلیدی در تصمیم گیری در مورد درمان مناسب است، اما این یک روند نسبتاً ذهنی است و تفاوت بین ارزیابی های پاتولوژیست ها گاهی اوقات می تواند زیاد باشد. به گزارش سیناپرس،در این خصوص، هوش مصنوعی می‌تواند یک نظر تخصصی اضافی ارائه دهد و به جبران کمبود آسیب‌شناس و استاندارد کردن درجه‌بندی ها کمک کند.
آن ها در تحقیق خود، برای تهیه مجموعه داده گسترده از 95 هزار تصویر بیوپسی پروستات، که معادل بیش از سه سال کار یک اوروپاتولوژیست است، کاری قابل توجه انجام دادند.
حالا این محققان می خواهند از مجموعه داده‌های شگفت انگیز فوق برای آموزش و آزمایش یک هوش مصنوعی قوی قابل اجرای بالینی در یک الگوریتم واحد و بهبودیافته استفاده کنند. به گزارش سیناپرس،نکات علمی و فنی این پژوهش جالب توجه در کنگره سالانه انجمن اروپایی اورولوژی (EAU22) منتشر شده اند.
ترجمه: رها امیدوار