به گزارش سیناپرس، خاطرات جعلی می تواند منجر به انحراف بسیاری از پرونده های جنایی در محاکم و دادگاه ها شود. پژوهشگران معتقدند حافظه مانند یک دستگاه ضبط کار نمی کند و ما در واقع به طور دائم در حال ساخت خاطرات خود در حین بازیابی خاطرات هستیم.
حافظه کاذب اصطلاحی است که به خاطراتی گفته می شود که تا حدی یا کاملاً نادرست هستند. همه ما خاطراتی داریم که با جزئیات نادرست پر شده است: خاطراتی که در آن سن خود را اشتباه می گیریم، یا به یاد می آوریم که دوستی به رویدادی آمده است که در واقع در آن شرکت نکرده است.به گزارش سیناپرس، در این میان با کمال شگفتی باید اذعان داشت که حتی دزدیدن یک خاطره به ویژه از دوستان نزدیک، خواهر و برادر نیز امری بسیار رایج است.
در محیط های عدالت کیفری، فرآیندهای مشابه می تواند شامل به خاطر سپردن نادرست جزئیات مهم توسط شاهد، شناسایی نادرست مجرم، یا حتی به خاطر آوردن نادرست یک جنایت باشد.به گزارش سیناپرس، باید توجه داشت خاطرات دروغین مشابه دروغ های عمدی نیستند، بلکه واقعیت های ذهنی ناخواسته محسوب می شوند که ساخته مغز و تخیل ما بوده و آن را واقعی می دانیم.
حال ممکن است این پرسش مطرح شود که خاطرات دروغین از کجا می آیند؟ محققان برای بررسی این موضوع، آزمایشی را انجام دادند و مشخص شد پس از سه مصاحبه پیشرو یا پیشنهادی، ۷۰ درصد از شرکت کنندگان ،خاطرات نادرستی پیدا کردند. بسیاری با جزئیات واضح به جنایاتی اشاره کردند که هرگز واقعاً اتفاق نیفتاده بود. مطالعات بیشتر نشان داد که این خاطرات نادرست برای خود فرد، واقعی به نظر می رسید.
به گزارش سیناپرس، البته، تحقیقاتی مانند این باید از طریق هیئت های اخلاقی انجام شود و شرکت کنندگان باید در جریان آن قرار گیرند. اما این مطالعات نشان داد که چگونه می توان خاطرات نادرست ایجاد کرده و آن ها را به طور قابل اعتمادی از خاطرات واقعی متمایز کرد. آنها ممکن است به ما کمک کنند از ایجاد خاطرات نادرست در موقعیت های دنیای واقعی که ریسک ها بسیار بیشتر است، جلوگیری کنیم.
در یک محیط قانونی، کارشناسان حافظه کاذب معمولاً برای کار روی مواردی که برخی از عناصر یک حافظه مهم نادرست تصور می شود، فراخوانده می شوند. شاید فیلم دوربین مداربسته با گزارش شاهد عینی مطابقت نداشته باشد، جدول زمانی منطقی نبوده و یا شخصی که از او خواسته می شود مظنون را شناسایی کند، از شرایط نامطمئن بودن به کاملاً مطمئن تبدیل شود.
حال سوال کارشناس این است که آیا این اشتباهات می تواند ناشی از خاطرات نادرست باشد؟ آموزش پلیس، هیئت منصفه و قضات در مورد نحوه عملکرد حافظه باید آنها را توانمند سازد تا بین شواهد حافظه با کیفیت بالا و پایین تفاوت قائل شوند.
به گزارش سیناپرس، به طور کلی در تحقیقات حافظه بحث های داغی وجود دارد. چه کسی باید بگوید چه چیزی به عنوان یک خاطره نادرست محسوب می شود؟ در واقع امکان این کار وجود نداشته و فقط خود افراد می توانند بفهمند که یک خاطره برایشان واقعی است یا خیر، اما برخی کارشناسان حافظه اعتقاد دارند که فقط محققان می توانند یک خاطره جعلی را تشخیص دهند.
متاسفانه بسیاری از افراد به خاطر شهادت شهود بر پایه حافظه جعلی به زندان محکوم شده اما سال ها بعد مشخص می شودکه این فرد اصلاً مجرم نبوده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: sciencefocus