صنایع دستی قلب اقتصاد هویت بنیان است

به گزارش سیناپرس، دکتر مریم جلالی، معاون وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی در همایش هم اندیشی تخصصی صادرات صنایع دستی که عصر روز دوشنبه(24 خرداد) به مناسبت روز جهانی صنایع دستی در سالن همایش های بین المللی دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد، گفت: صنایع دستی و هنرهای سنتی، قلب اقتصاد هویت بنیان است. ما نباید این صنایع دستی را به نگاه کوچک و حقارت آمیز نگاه کنیم. ما موظف هستیم دایره معنایی که برای این صنعت و فرهنگ وجود دارد را گسترده دهیم. همان طور که پیشینیان ما با ذره ذره وجودشان کالاهایی تولید کرده اند که امروز به عنوان میراث فرهنگی مان محسوب می شود. گرچه صنایع دستی دیروز است اما اینکه ما برای فردا چه کاری انجام می دهیم، بسیار اهمیت دارد.

وی افزود: وقتی حرفی از صادرات به میان می آید باید زنجیره ارزش مان را کامل کنیم یعنی از لحظه شناسایی و طراحی محصول ها و تفاوت های آن، قیمت گذاری، کیفیت و مواد اولیه تا لحظه صادرات آن نیاز به برنامه ریزی داریم.

وی اظهارداشت: ما باید نگاه معنایی مان را نسبت به صنایع دستی متحول کنیم. باید محصولات خود را متحول کنیم. پیوند بزنیم، خلق یا تلفیق کنیم و کاربری به آن بدهیم. همچنین باید رویکردمان را متحول کنیم.  تحول رویکرد ما نسبت به صنایع دستی به عنوان یک صنعت خلاق، ارزآور از سال ها پیش همین جور بوده و مسائل و مشکلات نیز مانند گذشته است. صنعتی که نیاز به کمک ندارد.

وی ادامه داد: متاسفانه امروزه در قانون ها و ماده واحده ها، صنایع دستی با نهادهایی که کمک گیرنده هستند، موازی می شود در صورتی که صنعت دستی ما می تواند به موازات صنایع نفتی ارز آور باشد و اشتغال ایجاد کند.

جلالی خاطرنشان کرد: همچنین باید ساز و کار های ما متحول شود. اکنون بعضی از کالاهای این حوزه برای صادرات در سایر قرار دارد، اصلا اسمی برایش ندارند. صنعت دستی ما می تواند یکی از اساسی ترین صادرات ما باشد زیرا صفیر فرهنگی ماست اما نمی دانند که باید جزو کدام قرار بدهند. تولید کنندگان صنایع دستی ما بازرگان و دلال نیستند. تولید کننده و مولد هستند زیرا فرهنگ تولید می کنند اما سازوکارهای ما در صنایع دستی همچنان آن معنای قدیمی را دارد.

وی در پایان گفت: همه این تحول ها محقق نمی شود مگر با همت کسانی که دل در گروی این صنعت دارند. صنایع دستی خلاق همان چیزی است که اکنون در دنیا مطرح شده است. صنعتی که ایران پیش از این دانش و توان تولید آن را داشت. یک دوره ما نتوانستیم دانش مان را به روز کنیم اما همچنان توان تولید آن را داریم. ما از باب گفتگو، راه انصاف و مثبت اندیشی و همگرایی می توانیم این سه تحول را انجام دهیم.

صنایع دستی مان بیمار است

به گزارش سیناپرس، دکتر سید حسین علوی، مدیرکل دفتر بازاریابی و تجاری‌سازی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز در این همایش با بررسی چالش های داخلی این صنعت گفت: اگر اکنون وضعیت داخلی صنایع دستی را به یک خانه تشبیه کنیم، اوضاع خوبی نداریم. نخستین مشکل مربوط به بیمه هنرمندان است؛ بیمه هنرمندان، بیمه تولید کنندگان بدون کارفرماست یعنی قشری که متاسفانه کمتر در سیاستگذاری ها به آن توجه می شود.

وی افزود: اکنون طبق ماده 3 قانون 1396 تمام مجوزها برای فعالیت صنایع دستی از فروشگاه، کارگاه، کارت صنعتگری، برپایی نمایشگاه ها، بازارچه های صنایع دستی، حراجی و … باید از سوی معاونت صنایع دستی صادر شود اما همچنان این معاونت متولی نیست. هنرمندان توسط وزارت کار بیمه می شوند. نشان هنری شان از سوی وزارت ارشاد صادر می شود. مواد اولیه به خصوص فرش( به عنوان کالای پولساز) همچنان زیر نظر وزارت سمت است. گمرک و وزات تعاون، شهرداری و … نیز هریک فعالیت هایی در این زمینه انجام می دهند.

وی با اشاره به مشکلات خارجی این صنعت نیز اظهارداشت: اگر ما بازار خارجی نداریم(که نداریم) دلیل عمده اش این است که صنایع دستی مان بیمار است. قطعا باید برای صادرات برنامه ریزی کنیم. اکنون کارهایی برای صادرات انجام داده ایم اما باید زیرساخت ها اصلاح شود.

وی ادامه داد: وقتی می گوییم صادرات منظورمان دو نوع صادرات نمایشگاهی و بازرگانی است. ما اکنون توقع داریم صادرات نمایشگاهی مان را تقویت کنیم اما به علت افزایش هزینه رفت و آمدها، باربری ها و …. نمی توانیم به همه هنرمندان خدمت رسانی داشته باشیم. صادرات بازرگانی مان نیز سازمان یافته نیست که باید برنامه ریزی اساسی پیرامون این مساله کنیم. نخست اینکه ما بازار خارجی مان را نمی شناسیم. دوم اینکه صنایع ما کاربردی نیستند.

علوی خاطرنشان کرد: اکنون برخی به دنبال ایجاد صنایع دستی لوکس و لاکچری هستند. در صورتی که از بیخ و بن این قضیه غلط است. در عالم قدیم، زندگی مردم تماما با صنایع دستی می گذشت. صنعت دستی جعل نامی از صنعت مدرن است. اکنون صنعت دستی تبدیل به کالای زینتی شده است نه اینکه از آن کالا به عنوان تغذیه استفاده کنند یا لباسی را برای پوشش مورد استفاده قرار بدهند.

وی ادامه داد: اکنون صنایع دستی ما کاربردی نیست. تا زمانی که صنایع دستی مان کاربردی نباشد، چگونه می توانیم برای صادرات تلاش کنیم؟ اکنون برای تولید کالاهایی صادراتی مان از موادی استفاده می کنیم که مورد قبول و استاندارد کشورهای دیگر نیست و ماده سمی تلقی می شود. در حال حاضر برخی از کالاهای صادر شده عمدتا کاربردی نیستند. با دانش و فناوری نسبت درستی ندارند. ما وقتی با بازار خارجی آشنایی نداریم، چگونه می توانیم کالاهایمان را صادر کنیم؟

مدیرکل دفتر بازاریابی و تجاری‌سازی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تصریح کرد: اکنون مطابق آمار رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران، 50 درصد صادرات صنایع دستی ایران در سال 1399 ذیل کد تعرفه سایر (آرای باطله در انتخابات) قرار دارد یعنی مشکوک به صنعتی یا ماشینی بودن است.

وی به راهکارهای این مساله پرداخت و گفت: ما باید در وهله نخست، صادرات را رها کنیم و در شرایط آزمایشگاهی قرار دهیم. ابتدا باید برای مسائل داخلی تدبیری بیندیشیم. اکنون ما یک بازار 85 میلیونی در کشور داریم بنابراین نیازمند انواع و اقسام بازارسازی ها هستیم. اولویت اصلی ما در وهله اول باید تولید باشد. پیش از این موانعی برای اصلاح بازار صنایع دستی داشت. در رویکردی جدید باید این موانع را برطرف کنیم.

گزارش: فرزانه صدقی

 

No tags for this post.