به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه بر اساس یک مدل کامپیوتری از ۴۳۶۹ گونه خزندگان نشان می دهد که بسیاری از این جانوران در فهرست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت قرار دارند. مهمترین گونه های خزندگان در معرض خطر عبارتند از لاک پشت ها، کروکودیل ها، مارمولک ها و مارها. این مطالعه نشان می دهد که ششمین انقراض دسته جمعی زمین در حال وقوع است.
دکتر گابریل هنریش دی اولیویرا (Gabriel Henrique de Oliveira Caetano) سرپرست این تیم مطالعاتی، در رابطه با موضوع فوق می گوید: در مجموع، مدل های ما پیش بینی می کنند که وضعیت حفاظت از خزندگان بسیار بدتر از آنچه در حال حاضر تخمین زده می شود، است. اقدام فوری برای جلوگیری از ناپدید شدن تنوع زیستی خزندگان ضروری است.
به گزارش سیناپرس، در ارزیابی های جدید و برنامه ریزی های حفاظتی باید توجه بیشتری به مناطق و گونه هایی که شناسایی کردیم بیشتر مورد تهدید قرار گیرند. در نهایت، روشی که در اینجا ارائه می دهیم می تواند به راحتی برای کمک به پر کردن شکاف ارزیابی روی دیگر گونه های کمتر شناخته شده پیاده سازی شود.
طی این مطالعه ابزار یادگیری ماشینی بر خزندگانی که به دلیل فقدان ارزیابی یا داده ها فهرست نشده اند، متمرکز شده و در نهایت مشخص شد که آنها به احتمال زیاد در خطر انقراض هستند.
به گزارش سیناپرس، در این میان نکته مهم که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که گونه های خزنده که توسط مدل های ما به عنوان جانوران در معرض تهدید شناسایی شده اند، به طور تصادفی در درخت تکاملی خزندگان توزیع نمی شوند.
به گزارش سیناپرس، اطلاعات اضافه شده ما نشان می دهد که گونه های خزنده بیشتری در خطر انقراض هستند و این جانوران به ویژه در استرالیا، ماداگاسکار، و حوضه آمازون قرار دارند که همگی دارای تنوع بالایی از خزندگان هستند و باید تلاش های حفاظتی بیشتری در این مناطق صورت گیرد.
علاوه بر این، گروه‌های غنی از زیرشاخه ها مانند مارمولک ها و الاپیدها ، مارهای کبرا، مامباها، مارهای مرجانی و دیگر موارد مشابه، احتمالاً بیش از آنچه ارزیابی جهانی خزندگان در حال حاضر نشان می‌دهد، در معرض تهدید هستند. این گروه ها باید در کانون توجه بیشتر جهت حفاظت باشند. حیات وحش در دهه های اخیر به دلیل تغییرات آب و هوایی و از دست دادن زیستگاه با سرعت بی سابقه ای از بین رفته است.
چه عاملی خزندگان را بیشتر در معرض خطر قرار می دهد؟
فهرست قرمز IUCN جامع ترین فهرست در نوع خود است که سیاست ها و اقدامات حفاظتی را در سطح جهانی اطلاع رسانی می کند اما فرآیند طبقه بندی گونه ها سخت و وابسته به موارد متعددی است که به شدت به بررسی انجام شده توسط متخصصان انسانی بستگی دارد. بنابراین شرایط بسیاری از گونه های جانوری به خوبی ارزیابی نشده یا داده‌های کافی در این رابطه وجود ندارد که این موضوع باعث ایجاد شکاف در اقدامات حفاظتی می شود.
به گزارش سیناپرس، این مشکل در مورد ۴۰ درصد از خزندگان جهان صدق می کند. این مطالعه جدید می تواند در کمک به تلاش‌ه ای جهانی برای اولویت بندی حفاظت از گونه های در معرض خطر بسیار مهم باشد. برای مثال با استفاده از مکانیسم فهرست قرمز IUCN دکتر اوری رول، یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: جهان ما با بحران تنوع زیستی و تغییرات شدید انسان ساخته در اکوسیستم ها و گونه ها مواجه است، اما بودجه اختصاص داده شده برای حفاظت بسیار محدود است.
در نتیجه، مهم است که ما از این بودجه های محدود در جایی استفاده کنیم که بتوانند بیشترین سود را داشته باشند. ابزارهای پیشرفته ای مانند آن هایی که در اینجا به کار گرفته ایم، همراه با داده های انباشته، می توانند زمان و هزینه مورد نیاز برای ارزیابی خطر انقراض را تا حد زیادی کاهش داده و در نتیجه راه را برای تصمیم گیری آگاهانه تر درباره حفاظت هموار کنند.
تهدیدهای اصلی خزندگان عبارتند از کشاورزی، چوب بری، توسعه شهری و گونه های مهاجم. مطالعه ای که روی ۱۰ هزار و ۱۹۶ گونه مختلف انجام شد نشان داد که حداقل ۱۸۲۹ گونه در معرض خطر انقراض قرار دارند.
آخرین یافته ها نشان می دهد که این یک تخمین محافظه کارانه بوده و ارزیابی شرایط خطرناک پرندگان، پستانداران و دوزیستان بسیار گسترده تر است.
تاریخچه انقراض دسته جمعی
آخرین انقراض دسته جمعی زمین، دوره کرتاسه – سوم بود که ۶۶ میلیون سال پیش و در زمانی رخ داد که یک سیارک به خلیج مکزیک برخورد کرده و دایناسورها و بسیاری از موجودات دیگر را از بین برد.
به گزارش سیناپرس، اولین مورد انقراض جمعی گونه ها، ۴۴۳ میلیون سال پیش بود که طی آن عصر یخبندان شدید منجر به کاهش ۱۰۰ متری سطح دریا شده و ۷۰ درصد از ساکنان اقیانوس ها را از بین برد. پس از آن رویداد دوونی پسین در ۳۶۰ میلیون سال پیش رخ داد که تغییرات آب و هوایی طولانی مدت ۷۰ درصد از حیوانات را در دریاهای کم عمق، از جمله تقریباً همه مرجان‌ها را از بین برد.
بزرگ‌ترین تجربه انقراض گونه ها در زمین حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش و در دوره پرمین- تریاسیبر اثر فوران های شدید آتشفشانی و گرم شدن هوا رخ داده و بیش از ۹۵ درصد گونه ها در این زمان از بین رفتند.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله PLOS Biology منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.