بابک شکارچی، با بیان اینکه پزشکان طرحی با تعهدنامه محضری و کمترین درآمد تن به طبابت در مناطق محروم می‌دهند، اظهار کرد: همکاران طرحی رنج‌ها و مشقت‌های زیادی را برای طبیب شدن متحمل می‌شوند اما در نهایت هیچ انگیزه‌ای برای ماندگاری در مناطق محروم و دورافتاده ندارند.
وی افزود: بسیاری از پزشکان متخصص طرحی به دلیل نبود طرح‌های تشویقی، مالیات‌های سنگین که تناسبی با درآمد آنها ندارد، پرداخت دیرهنگام کارانه و شرایط سخت معیشتی و کمبود امکانات رفاهی هیچ تمایلی برای حضور در مناطق محروم ندارند.
وی با بیان اینکه اگر وزارت بهداشت و دولت شرایط کار و زندگی را برای پزشکان در این مناطق فراهم کنند، با کمبود پزشک در مناطق دورافتاده مواجه نخواهیم بود، ادامه داد: اگر تسهیلات و امکانات رفاهی در اختیار پزشکان طرحی قرار داده شود و از نظر بحث‌های حقوقی جذابیت‌های لازم را ایجاد کنند، هیچ گاردی برای نرفتن به این مناطق وجود ندارد.
معاون آموزش و پژوهش سازمان نظام پزشکی در پاسخ به این سوال که آیا با کمبود پزشک متخصص در نظام سلامت روبرو هستیم، خاطرنشان کرد: حضور متخصصان در مناطق محروم کمرنگ است و این بدان معنا نیست که پزشک متخصص به اندازه کافی نداریم بلکه تجمع آنها بیشتر در مراکز استان‌ها به ویژه پنج کلانشهر کشور است.
شکارچی با بیان این که پزشکان پس از گذراندن دوران طرح خود هیچ تعهدی برای ماندگاری در مناطق محروم و دورافتاده ندارند، گفت: برای ماندگاری همکاران در این مناطق باید زیرساخت‌های لازم از جمله امکانات رفاهی و تفریحی، تجهیزات و ملزومات پزشکی، درآمد مکفی، بسته‌های تشویقی و…، فراهم شود تا انگیزه لازم برای در مناطق محروم را داشته باشند.
معاون آموزشی و پژوهشی سازمان نظام پزشکی با اشاره به اینکه مقوله‌ای که پزشکان متخصص طرحی ناباورانه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند موضوع "معیشت " است، تصریح کرد: نبود شرایط مناسب اسکان و ساعات کاری بسیار زیاد و کشیک‌های خارج از طاقت و شرایط سخت سکونت در مناطق محروم کشور در کنار تنگی معیشت و اقتصاد یکی از آسیب‌های جدی است که همکاران طرحی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی درباره دریافتی پزشکان متخصص «طرحی ضریب k» اذعان کرد: دریافتی بستگی به رشته تخصصی و دانشگاه علوم پزشکی دارد و نظم و یکپارچگی بین دانشگاه‌های مختلف نیست، البته پرداختی حقوق ثابت است ولی کارانه ها طبق طرح پلکانی پرداخت می‌شود.
شکارچی اظهار کرد: همواره از چرایی عدم ماندگاری پزشکان در مناطق محروم و نبود امکانات و زیرساخت‌های لازم سخن گفته شده اما طرح ماندگاری این همکاران در مناطق دورافتاده به یک معادله چند مجهولی تبدیل شده است و هنوز راهکار اساسی برای رفع این معضل در نظام سلامت ارائه نشده و بحث و بررسی‌ها در حد یک پیشنهاد باقی مانده است.
وی با گریزی به مبحث پاندمی کووید ۱۹ یادآور شد: پس از شیوع کرونا در کشور بار درمانی بیماران در مناطق محروم را همکاران طرحی به دوش کشیدند و این در حالی است که تاکنون سرمایه گذاری‌های لازم برای ماندگاری پزشکان و حتی ارائه خدمات مطلوب به بیماران در این مناطق در نظر گرفته نشده است و متأسفانه هر زمان سخن از درآمد و وضعیت معیشتی جامعه پزشکی می‌شود؛ همه نگاه‌ها به سمت درصد بسیار کمی از پزشکان می‌رود که طبعاً به دلیل شرایط زمانی اکنون وضعیت مالی خوبی دارند در حالی که این گروه درصد بسیار کمی از جامعه پزشکی را شامل می‌شوند.
No tags for this post.