به گزارش سیناپرس، رکوردهای موج گرما هر سال بیشتر و بیشتر می شود و ماه گذشته ما شاهد ثبت حداکثر دمای ۵۱ درجه سانتیگراد در مرکز پاکستان بودیم. این روند در برخی کشورهای سردسیر نیز دیده شده و برای مثال سال گذشته شاهد شکسته شدن رکورد ۵ درجه ای دمای هوا در غرب کانادا بودیم.
در کشورهایی مانند هندوستان نیز پیش بینی های هواشناسی نشان دهنده افزایش خطر موج گرما بوده و پیش بینی می شود تا پایان سده فعلی شاهد افزایش دما به بالای ۵۰ درجه در بسیاری از شهرهای این کشور باشیم.
اگرچه آمارها و اعداد مطرح شده در مناطق مختلف جهان متفاوت هستند اما چیزی که می‌توانیم از آن مطمئن باشیم، این است که روند گرمایش زمین شرایط سکونت در بسیاری از شهرها را مختل خواهد کرد.
باید توجه داشت احساس گرم یا سرد بودن فقط به دما مرتبط نیست، بلکه به طیف وسیعی از شرایط آب و هوایی بستگی دارد. رطوبت، سرعت باد و تشعشعات خورشیدی همگی می توانند دمای درک شده توسط انسان را کم یا زیاد کرده و در شرایط خاصی می توانند کشنده باشند.
در مرکز این ترکیب «دمای حباب خشک» است، این همان چیزی است که ما معمولاً وقتی می گوییم دما به آن فکر می کنیم، و اگر دماسنج را بالای سر خود بچسبانید و عدد آن را بخوانید چه چیزی را اندازه می گیرید. به گزارش سیناپرس، هواشناسان اغلب ترجیح می دهند از «دمای احساس شده» استفاده کنند، که به عنوان دمای حباب مرطوب شناخته می شود، که با دماسنج نیز اندازه گیری می شود، اما در یک پارچه مرطوب پیچیده می شود تا همان روند انتقال حرارت را که توسط بدن ما درک می شود، تقلید کند.
بسیاری از ما احساس ناخوشایند ناتوانی در خنک شدن در طول یک شب به خصوص شب های گرم و مرطوب را داشته ایم و این پدیده از نظر فیزیولوژیکی، کاملا منطقی است. انسان ها و در واقع همه پستانداران برای خنک شدن عرق می کنند. اگر رطوبت خیلی زیاد باشد، عرق نمی تواند از روی پوست ما تبخیر شده و در نتیجه این مکانیسم خنک کننده مختل خواهد شد.
ما در واقع سطح تحمل انسان را به خوبی می دانیم زیرا این مقاومت در دمای حباب مرطوب حدود ۳۵ درجه سانتیگراد است. در این مرحله انسان نمی تواند بیش از چند ساعت زنده بماند زیرا ما دیگر نمی توانیم گرما را از بدن خود به محیط منتقل کنیم. این دما ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما مقدار عددی حباب مرطوب همیشه کمتر از حباب خشک است. به گزارش سیناپرس، این واقعیت ترسناک بدان معناست که دمای حباب مرطوب ۳۵ درجه سانتیگراد می تواند به راحتی با دمای حباب خشک بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد حتی در سطوح رطوبت متوسط برابر شود.
بنابراین، آیا شرایط اقلیم فعلی زمین از آستانه دمای حباب مرطوب ۳۵ درجه سانتیگراد فراتر رفته است؟ پاسخ این شوال مثبت است، هرچند موارد قطعی رخ دادن این پدیده خوشبختانه بسیار نادر بوده و تنها ده مورد در سراسر جهان گزارش شده است. بر اساس گزارش های رسمی، این موارد در خاورمیانه، هند، استرالیا و مکزیک بوده است.
به گزارش سیناپرس، باید توجه داشت که حتی زمانی که دمای حباب های مرطوب به این حد نمی رسد، شهرهای بزرگ و متراکم در این مناطق مشکلات جدی بهداشتی ناشی از افزایش گرما را تجربه می‌کنند. به همین دلیل دیدن صدها مورد مرگ ناشی از گرما هر ساله در برخی از مراکز اصلی شهری امری عادی است.
به طور کلی، هر چه شهری ثروتمندتر و مدرن تر باشد، این مشکل کمتر است و در برخی از شهرهای بزرگ خاورمیانه، مردم یاد گرفته اند که به خوبی خود را با این شرایط سازگار کنند. در واقع، مردم محلی دبی و ابوظبی می دانند که در اوج تابستان لباس مناسبی بپوشند، زیرا آنها با ماشین از ساختمانی به ساختمان دیگر، با کولرهای قدرتمند و بدون نیاز به پیاده روی در فضای باز، سفر می کنند. متاسفانه شهروندان فقیرتر و روستانشین جهان از این امکانات برخوردار نیستند.
حال این سوال مطرح می شود که آیا تغییرات آب و هوایی این وضعیت را بدتر خواهد کرد؟ با توجه به افزایش دما، در آینده انتظار داریم گرمایش زمین از آستانه بقای ۳۵ درجه سانتیگراد فراتر رود، اما این موارد احتمالاً نادر باقی می مانند و فقط برای چند ساعت در یک زمان رخ می دهند.
محققان انتظار دارند که این رویدادهای مرگبار به مکان هایی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری محدود شوند و حتی در آن زمان فقط در سال های خاصی شاهد این حادثه نامطلوب باشیم. باید توجه داشت که پیش‌بینی می شود که اگر جامعه جهانی بتواند به اهداف اقلیمی توافق نامه پاریس پایبند باشد، احتمال این رویدادها به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
به گزارش سیناپرس، در هر شرایطی امروزه روند تغییرات اقلیمی به نوعی شکل گرفته که انطباق با هنجارهای جدید گرما اجتناب ناپذیر است. به گزارش سیناپرس، اما خبر خوب این است که ما در حال حاضر انبوهی از استراتژی های کاهش گرما را در دسترس داریم. در بیشتر شهرهای جهان خیابان‌های زیادی را می بینیم که با ردیف های بلند ساختمان ها احاطه شده اند که می توانند ساکنان را از نور مستقیم خورشید دور کنند. ما همچنین ساختمان هایی را می بینیم که با رنگ های روشن تر رنگ آمیزی شده اند که گرمای خورشید را منعکس کرده و محیط خنک تری را فراهم می کنند.
یکی از استراتژی‌های تقریباً جهانی که کارآمد است، معرفی فضاهای مبتنی بر طبیعت، درختان و بدنه‌های آبی در شهرها است. در حالی که ممکن است آب و هوای بومی یک منطقه برای تشکیل چنین اکوسیستم هایی مساعد نباشد، اما تجربه نشان داده است که ایجاد فضای سبز بیشتر در شهرها مزایای زیادی برای سلامت جسمی و روانی دارد.
در این دنیای شهرنشینی روزافزون، ما دهه ها را صرف ساخت جاده های آسفالته و سنگفرش بر روی طبیعت کرده‌ایم و اکنون زمان آن فرا رسیده است که به طبیعت اجازه دهیم بخشی از آن را پس بگیرد.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: sciencefocus