به گزارش سیناپرس، در میان شن های کم عمق و صخره های دهانه گیل، چندین برج سنگی پیچ خورده برافراشته شده اند که شبیه خوشه های رسوب کرده ای از جریان های یخ زده آب هستند که از کوزه ای نامرئی در آسمان به سطح ریخته می شوند.
در حقیقت، کارشناسان می گویند که این ستون ها احتمالاً از مواد سیمانی مانندی ایجاد شده اند که زمانی شکاف های باستانی سنگ بستر را پر می کردند. همانطور که سنگ نرمتر به تدریج فرسایش یافته است، جریان های مارپیچ مواد فشرده باقی مانده اند. این صخره‌ها توسط دوربین مریخ نورد کنجکاوی ثبت شده و از طرف ناسا به اشتراک گذاشته شده اند.
به گفته محققان، هرچقدر هم که این سازه ها بیگانه به نظر می رسند، اما در زمین بی سابقه نیستند. در زمین شناسی، هودو یک مناره سنگی بلند و نازک است که در اثر فرسایش تشکیل شده است. همچنین می توان آن را هرم خاکی نامید. هودوها معمولاً در محیط های خشک مانند دره های یوتا یا جنوب صربستان یافت می شوند و گاهی تا ارتفاع ساختمان های ده طبقه بلند می شوند.
ساختارهای طبیعی توسط لایه های سنگ سختی که در داخل سنگ های رسوبی نرم تر ایجاد می شوند، تشکیل شده اند. در نهایت با فرسایش بقیه سنگ در قسمت بیرونی، با قالبی باشکوه از یک شکستگی باستانی در سنگ بستر روبه رو می شوید.
دو برج صخره ای روی مریخ در مقایسه با برج هایی که روی زمین می بینیم به نظر می رسد در شرف سقوط هستند، اما واضح است که آنها به اندازه کافی محکم هستند که بتوانند گرانش سطحی سبک تری را که در سیاره سرخ تجربه می شود، تحمل کنند.
یکی دیگر از صخره‌های عجیبی که در اوایل امسال توسط مریخ نورد کنجکاوی کشف شد، ممکن است به روشی مشابه ایجاد شده باشد. این سنگ کوچکتر شبیه به یک تکه مرجان یا گل با تعداد زیادی گلبرگ کوچک است که به سمت خورشید کشیده شده اند.
در بیانیه مطبوعاتی ناسا توضیح داده شده است که یکی از نظریه های مطرح شده این است که این سنگ نوعی بتن است که توسط مواد معدنی رسوبی و به واسطه آب در شکاف ها یا تقسیم بندی‌های سنگ های موجود ایجاد می شود.به گزارش سیناپرس، به گفته کارشناسان، این بتن ها می توانند به هم فشرده شده و سخت تر و متراکم تر از سنگ های اطراف باشند و حتی پس از فرسایش سنگ های اطراف باقی بمانند.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
منبع: sciencealert