کشف شهر باستانی ۳۴۰۰ ساله پس از خشک شدن سدی در عراق
به گزارش سیناپرس، با کاهش آب و یخ در شرایط گرم شدن کره زمین، آثار انسان ها و تمدن های باستانی ظاهر می شوند. در ماه های اخیر به دلیل خشکسالی شدید، مخزن موصل در عراق کوچک تر شده و با کاهش آب، سطح آن کاهش یافته است.
در میان این بحران، ویرانه های یک شهر باستانی که ده ها سال در زیر آب فرو رفته بود، بار دیگر بر روی خشکی قرار گرفت. از آنجایی که این سد در دهه ۱۹۸۰ قبل از مطالعات باستان شناسی و فهرست نویسی این سکونتگاه ایجاد شد، ظهور مجدد آن فرصتی نادر برای دانشمندان برای کاوش به شمار می رود. این محوطه باستانی کمونه نامگذاری شده است.
این ویرانه ها شامل یک کاخ و چندین بنای بزرگ دیگر است که قدمت آن به عصر برنز در این منطقه یعنی حدود ۳۴۰۰ سال پیش باز می گردد. دانشمندان فکر می کنند که ویرانه ها ممکن است شهر باستانی زاخیکو باشد که مرکز شلوغ امپراتوری میتانی بوده و بین سال های ۱۳۵۰ تا ۱۵۵۰ قبل از میلاد در کرانه های رودخانه دجله رشد کرده است. به گزارش سیناپرس، البته این اولین باری نیست که این شهر از آب ها برخاسته است.
در سال ۲۰۱۸، سد به اندازه ای عقب نشینی کرد که به باستان شناسان فرصتی برای کشف و مستند سازی ویرانه ها داد. بنابراین، زمانی که شهر یک بار دیگر سر از آب بیرون آورد، باستان شناسان آماده بودند تا از دومین فرصت کوتاه خود استفاده کنند.
در ژانویه و فوریه سال جاری، حسن احمد قاسم (Hasan Ahmed Qasim) باستان شناس سازمان باستان شناسی کردستان عراق، به همراه محققین همکار، ایوانا پولجیز (Ivana Puljiz) از دانشگاه فرایبورگ و پیتر پفلزنر (Peter Pfälzner) از دانشگاه توبینگن آلمان، نقشه برداری از این شهر مرموز را آغاز کردند.
به گزارش سیناپرس، علاوه بر کاخی که در سال ۲۰۱۸ کشف شد، محققان ساختارهای جالب دیگری نیز پیدا کردند. این یافته ها شامل یک استحکامات بزرگ با دیوار و برج ها، یک مجتمع صنعتی و یک انبار بزرگ و چند طبقه بود که قدمت همه آنها به امپراتوری میتانی بازمی گردد.
پولجیز در این باره می گوید: ساختمان عظیم انبار اهمیت ویژه ای دارد زیرا باید مقادیر زیادی کالا در آن ذخیره شده باشد که احتمالاً از سراسر منطقه آورده شده است. حفظ دیوارهای آجری گلی با توجه به اینکه بیش از ۴۰ سال زیر آب بوده اند بسیار قابل توجه بود.
یکی از ظروف سرامیکی حاوی الواح به خط میخی است. چند کوزه سرامیکی حاوی بیش از ۱۰۰ لوح سفالی پخته نشده که به خط میخی نوشته شده بود، در شهر به دست آمد. این تیم پژوهشی معتقد است که این سوابق ممکن است حاوی اطلاعاتی در مورد افراد و حتی خود زلزله که منجر به مرگ آن ها شده است، باشد.
پفلزنر گفت: این اتفاق مثل یک معجزه است چراکه لوح های خط میخی ساخته شده از گل پخته نشده چندین دهه زیر آب زنده مانده اند.
به گزارش سیناپرس، از آن زمان این سد دوباره پر شده و شهر را بار دیگر زیر آب می برد، اما اقداماتی انجام شده است تا اطمینان حاصل شود که برای حفاری های آینده، زمانی که آب یک بار دیگر فروکش کند، حفظ خواهد شد. خرابه ها زیر پوشش های پلاستیکی مهر و موم شده اند که از فرسایش و تخریب آینده در سال های آینده جلوگیری می کند.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: sciencealert
