به گزارش سیناپرس، مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد که دلیل تاریک و کم نور شدن ستاره بتلژئوس بسیار پیچیده بوده و احتمالا این تیرگی ناشی از ترکیبی از سرد شدن ستاره و متراکم شدن غبار در نزدیکی آن است.
بتلژئوس یک ابرغول سرخ در صورت فلکی شکارچی است که بر اساس مطالعات ستاره شناسان در اواخر سال ۲۰۱۹ و اوایل سال ۲۰۲۰ به طور قابل توجهی کم نور شده و به کمترین میزان روشنایی رسیده و این انتظار را ایجاد کرد که ممکن است به زودی به عنوان یک ابرنواختر منفجر شود. بسیاری از قوی ترین تلسکوپ های نجومی این کم نوری را ردیابی کردند.
روند این فرایند توسط ماهواره هیماواری ۸ (Himawari-8)، یک ماهواره هواشناسی ژاپنی که به طور معمول الگوهای آب و هوای زمین را از مدار با استفاده از نور و امواج مادون قرمز ردیابی می کند، ثبت شد.
دایسوکه تانیگوچی و همکارانش با درک این موضوع که بتلژئوس ممکن است گهگاه در پس زمینه تصاویر هیماواری۸ از زمین ثبت شده باشد، مشاهدات چهار سال و نیم گذشته این ماهواره را بررسی کرده و دوره زمانی شش ماهه کم نور شدن بتلژئوس را مورد مطالعه قرار داد.
گفتنی است طول موج نوری و مادون قرمز که ماهواره به طور معمول تشخیص می دهد برای مطالعه اشیا کم نور ایده آل است. موقعیت ماهواره در خارج از جو زمین همچنین به این معنی است که می تواند نور مادون قرمزی را که معمولاً ممکن است توسط جو زمین مسدود شود، ضبط کند.
به گزارش سیناپرس، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که کم نور شدن بتلژوز هم به دلیل سرد شدن ستاره و همچنین به دلیل غبار متراکم شده از گاز گرم اطراف آن به نسبت تقریباً مساوی است. این نتایج از مشاهدات تلسکوپ زمینی پشتیبانی می کند.
نویسندگان همچنین داده های چهار ستاره دیگر را در همان دوره زمانی جمع آوری کردند که نشان می دهد ماهواره های هواشناسی مانند هیماواری-۸ می توانند منابع ارزشمند نجومی باشند. آنها پیشنهاد می کنند که موضوع فوق به این دلیل است که آن ها بر برخی از محدودیت های رصدخانه های زمینی، مانند ارائه پتانسیل برای مشاهدات مکرر، غلبه می کنند.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Astronomy منتشر شده است.
مترجم: مریم عالمی