به گزارش سیناپرس، محققان مؤسسه تحقیقاتی آکواریوم خلیج مونتری و اداره ملی علوم اقیانوسی و جوی ایالات متحده، ربات جدیدی ساخته اند که نمونه هایی از دی ان ای شناور در اقیانوس را جمع آوری می کند. این اطلاعات می تواند به محققان کمک کند تا حیوانات، گیاهان و میکروب های موجود در اقیانوس ها را مطالعه کنند.
کوبون ترولاو (Kobun Truelove) متخصص اقیانوس شناسی و سرپرست این تیم مطالعاتی درباره موضوع فوق گفت: ما در حال یافتن راه های جدیدی برای رسیدن به این اکوسیستم های اقیانوسی هستیم و درک می کنیم که چگونه همه چیز از میکروب ها گرفته تا نهنگ ها به تغییرات در محیط واکنش نشان می دهند.
موجودات زنده اغلب ردپایی از دی ان ای خود را در محیط خود به جا می گذارند که دانشمندان می توانند از آن برای ردیابی این موجودات استفاده کنند. این روند بسیار شبیه به استفاده از علم پزشکی قانونی برای تعیین اینکه چه کسی در صحنه جرم بوده است. فرانسیسکو چاوز، محقق حاضر در این پروژه در رابطه با روش فوق گفت: ما در حال استخراج دی ان ای آبزیان هستیم و سپس آن را با بانک اطلاعاتی که داریم تطبیق می دهیم.
درست مانند پایگاه های اطلاعاتی جنایی، اطلاعات ژنتکی موجود در مورد آبزیان، ناقص است. ما هر روز متوجه می شویم که برخی از توالی هایی که دریافت می کنیم، ناشناس هستند زیرا هیچ کس تاکنون آن ارگانیسم را توالی یابی نکرده است.
گفتنی است محققان سال هاست که از دی ان ای محیطی برای مطالعه اقیانوس ها استفاده می کنند. اما قبل از آن، آنها مجبور بودند برای جمع آوری نمونه ها به کشتی بروند. به گزارش سیناپرس، این امر دستیابی به شکاف های عمیق دریایی یا دسترسی به سطوح و عمق های مختلف و جمع آوری دی ان ای برای مدت طولانی را دشوار کرده و از سوی دیگر فرستادن یک کشتی برای مطالعات اقیانوسی، عملیاتی بسیار گران است.
به همین دلیل محققان روباتی ویژه این ماموریت طراحی کردند. این روبات را می‌توان از یک قایق کوچک در خارج از ساحل یا حتی یک اسکله به آب انداخته و این فناوری می تواند ده ها نمونه دی ان ای را جمع آوری و حفظ کرده و آنها را برای تجزیه و تحلیل بیشتر به محققان بازگرداند.
فراوانی موجودات اقیانوسی و اعماق اسرارآمیز مونتری، آن را به مکانی عالی برای آزمایش این فناوری تبدیل کرده است.به گزارش سیناپرس، این فناوری همچنین ردیابی سلامت خلیج مونتری را آسان تر می کند،زیرا این ربات ها می توانند شکوفه های جلبکی سمی را که گاهی در اکوسیستم های آبی ایجاد می شوند شناسایی کنند.
آنها همچنین می توانند به دانشمندان کمک کنند تا گونه های در خطر انقراض را ردیابی و با بررسی شرایط دریاها در طول زمان مراقب گونه های مهاجم باشند.
مترجم: مولود یوسفی
منبع: mercurynews