به گزارش سیناپرس، بسیاری از مناطق جهان شاهد رقابت احزاب عمده برای تشکیل دولت هستند و طی سال های اخیر و ظهور چهره هایی چون ترامپ، این رقابت تبدیل به نوعی تنش بین احزاب شده است. به باور کارشناسان، قطبی شدن سیاسی در آمریکا به بالاترین حد خود طی چند دهه گذشته رسیده است.
گاهی اوقات به نظر می رسد که جمهوری خواهان و دموکرات ها از مخالفان سیاسی خود متنفرند و دشمنی عمیقی بین آن ها وجود دارد.
با این حال، نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این نفرت هم نوعی بازی سیاسی است و آنقدر که بسیاری فکر می‌کنند عمیق نیست. محققان دانشگاه پنسیلوانیا می گویند که حزب گرایی و تعصبات سیاسی در میان سیاستمداران تا حد زیادی اغراق آمیز بوده و شرایط و عوامل سیاسی و عمدتاً رسانه ها باعث شکل گیری این جریانات و دامن زدن به آن شده اند.
تیمی از محققان دانشکده ارتباطات آننبرگ پن در مطالعات جدید خود برای پاسخ به دو سوال تلاش کردند:
۱- نفرت حزبی چقدر گسترده است؟
۲- آیا این نفرت واقعاً شدیدتر از عشق یک فرد به حزب مورد علاقه خود است؟
محققان با استفاده از چندین روش مختلف، از جمله بررسی چگونگی تأثیر دوقطبی شدن سیاسی و نفرت از مخالفان بر وابستگی حزبی، دریافتند که دلیل اصلی انتخاب حزب سیاسی آمریکایی ها بیشتر به عشق مربوط می‌شود تا نفرت. این تیم همچنین به میزان وفاداری رای دهندگان به حزب خود بر اساس نفرت آنها از رقیب نگاه کرد. برای انجام این کار، آنها از آزمایشی استفاده کردند که آسیب مالی به حزب سیاسی مخالف و کمک مالی به حزب خود را از هم جدا کرد.
به گزارش سیناپرس، نتایج این مطالعه نشان می دهد که رأی دهندگان عموماً بیشتر علاقه مند به حمایت از عقاید سیاسی خود هستند تا آسیب رساندن به حزب مخالف. علاوه بر این، پژوهشگران خاطرنشان می کنند که پیامدهای ادامه حزب گرایی منفی برای جامعه مشکل ساز است.
پروفسور Yphtach Lelkes از اعضای این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق می گوید: اگر این شکاف در میزان دوست داشتن حزب خود و نفرت از حزب مقابل وجود داشته باشد و همه اینها ناشی از احساسات باشد، احتمال کمتری دارد که مردم، رؤسای جمهور را در قبال مسائل جامعه، مسئول دانسته و به احتمال زیاد به نماینده حزب مورد توجه خود بدون توجه به قابلیت های وی و آنچه که انجام می دهند رای می دهند. به گزارش سیناپرس، اگر این موضوع فقط ناشی از نفرت است، پس بحث گروه های ذینفع و دور هم جمع شدن و جنگیدن برای حزب کاملا بی معنی است.
به گزارش سیناپرس، امبر هی یون لی، سرپرست این تیم مطالعاتی امیدوار است که یافته های آن ها بتواند به مردم کمک کند تا درک بهتری از انگیزه فکر کردن و رأی دادن داشته باشند.
وی در این رابطه می گوید: بسیاری از مردم به این باور رسیده اند که نفرت باعث انگیزه گرفتن احزاب مخالف و طرفدارانش می شود. باید توجه داشت که نفرت تنها باعث ایجاد نفرت می شود، بنابراین با نشان دادن اینکه واقعاً هیچ مدرک روشنی برای نفرت از طرف مقابل وجود ندارد، باید بتوانیم برخی از تصورات نادرست مردم در مورد میزان نفرت از مخالفان سیاسی خود را برطرف کنیم.
در این میان حتی محققان دریافتند استفاده از اصطلاح حزب گرایی منفی نقش قابل توجهی در شکل گیری ذائقه سیاسی مردم دارد. به گزارش سیناپرس، این تیم همچنین رسانه‌های خبری را به داشتن سوگیری نسبت به پوشش مستمر رویدادهایی که شامل شکل دهی احساسات شدید، نا آرامی های سیاسی و موضوعات دو قطبی کننده هستند متهم می کند، زیرا این گونه مطالب و خبرها با مخاطب بیشتری همراه بوده و کلیک‌های بیشتری را به صورت آنلاین برای این شبکه های خبری به دست می‌آورند.
محققان در پایان توضیحات خود می‌گویند: بررسی ها نشان می دهد بیشتر این موضع گیری های سیاسی در ظاهر وجود داشته و احزاب سیاسی در آن حدی که نشان داده می شود، با یکدیگر دشمنی نداشته و در ظاهر با یکدیگر مخالف هستند.
شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Human Behaviour منتشر شده است.
مترجم: مریم عالمی