به گزارش سیناپرس، خدمه ایستگاه فضایی بین المللی تنها نیستند. بررسی میکروبی سطوح درون ایستگاه ده ها گونه مختلف باکتری و قارچ، از جمله پاتوژن های مضر مانند استافیلوکوکوس اورئوس را پیدا کرد که باعث عفونت های پوستی و تنفسی و همچنین مسمومیت غذایی می شود.
این جمعیت های میکروبی حتی می توانند فضاپیماها را آلوده کنند. باکتری ها و قارچ ها بیوفیلم تولید می کنند که به نوبه خود می توانند فلزات، شیشه و همچنین پلاستیک و لاستیک را کدر کرده و از بین ببرند. این مشکل در روزهای آخر ایستگاه فضایی میر که در آن جمعیت میکروبی عظیمی روی بخش هایی از لباس های فضایی، عایق کابل ها و حتی درزگیرهای پنجره‌ها رشد می کردند، حاد شد.
مالگورزاتا هولینسکا (Malgorzata Holynska) مهندس مواد در آژانس فضایی اتحادیه اروپا توضیح می دهد: جمعیت میکروبی ماموریت های فضایی طولانی مدت آینده باید به شدت کنترل شوند. بنابراین بخش فیزیک و شیمی مواد در آژانس فضایی اتحادیه اروپا مشغول مطالعه مواد ضد میکروبی است که می توانند به سطوح داخلی کابین اضافه شوند.
تیم تحقیقاتی کار بر روی اکسید تیتانیوم که به عنوان تیتانیا نیز شناخته می شود را آغاز کرده است که برای مثال در شیشه های خود تمیز شونده و همچنین در سطوح بهداشتی در روی زمین استفاده می شود. هنگامی که اکسید تیتانیوم در معرض نور فرابنفش قرار می گیرد، بخار آب موجود در هوا را به رادیکال های اکسیژن آزاد تجزیه می کند که هر چیزی را که روی سطح است، از جمله غشای باکتری ها، می خورد.
میرکو پراتو (Mirko Prat) یکی دیگر از پژوهشگران این تیم تحقیقاتی می گوید: باکتری ها توسط استرس اکسیداتیو تولید شده غیرفعال می شوند. این امر یک مزیت است زیرا همه میکروارگانیسم ها بدون استثنا تحت تأثیر قرار می گیرند، بنابراین هیچ شانسی وجود ندارد که مقاومت باکتریایی را مانند برخی از مواد ضد باکتری افزایش دهیم.
مالگورزاتا می افزاید: پوشش های ضد میکروبی روی زمین اغلب از نقره استفاده می کنند، اما ما می خواهیم در اینجا بدون نقره عمل کنیم. مسئله این است که در محیط محدود یک فضاپیما، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نقره می تواند اثرات منفی بر سلامت فضانوردان داشته باشد.به گزارش سیناپرس، به عنوان مثال، ما نمی خواهیم فلز سنگینی در آب داخل هواپیما تجمع پیدا کند، چراکه قرار گرفتن نقره محلول با پوست و چشم باعث تحریک و حتی تغییر رنگ پوست در دوزهای بسیار بالا می شود.
فابیو دی فونزو (Fabio Di Fonzo) یکی دیگر از محققان توضیح می دهد که یکی از جذابیت های اکسید تیتانیوم به عنوان جایگزین، پایداری طولانی مدت آن است. این آزمایش به پوشش موفقیت آمیز اکسید تیتانیوم روی سطوح مختلف از جمله شیشه، ویفر سیلیکونی، فویل آلومینیومی و حتی دستمال کاغذی دست یافته است. پوشش ها با استفاده از روش های مختلف از جمله رسوب دهی بخار فیزیکی و رسوب گذاری لایه اتمی، در جای خود قرار می گیرند.
به گزارش سیناپرس میرکو در انتها افزود: هدف ما این است که این لایه ضد میکروبی را تا حد امکان نازک نگه داریم، تا خواص مکانیکی مواد زیرین را بیش از حد تغییر ندهد.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
منبع: esa.int