ناسا با توجه به مطالعات اخیر خود در پی راه‌اندازی یک ایستگاه سرنشین‌دار دائمی در ماه است. پژوهشگران ناسا معتقدند که با همکاری شرکت‌های خصوصی و فناوری تبدیل آب به سوخت موشک می‌توانند ماه را به صورت دائمی تسخیر کنند. ایجاد چنین پایگاهی می‌تواند 90 درصد ارزان‌تر از هزینه‌های تخمین زده شده، مثلا 10 میلیارد به جای 100 میلیارد، تمام شود و سوخت لازم برای ارسال فضانوردان به مریخ را نیز تامین کند.
تنها یک دردسر وجود دارد. پایه اصلی این طرح متکی بر شکستن آب به هیدروژن و اکسیژن برای تامین انرژی و تغذیه راکت‌ها است و دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که برای این کار به اندازه کافی آب در ماه وجود داشته باشد. پس از بمباران ماه، ماهواره‌های مشاهده‌گر و حسگر دهانه ماه ناسا ثابت کردند که آب فراوانی می‌تواند در پوسته ماه وجود داشته باشد. در حال حاضر دانشمندان به اطلاع از مقدار دقیق آبی که واقعا وجود دارد، و نقطه‌ای که در آن واقع شده است، نیاز دارند.
IceCube قمری وارد ماجرا می‌شود. ناسا به تازگی اعلام کرد که فضاپیمایی به اندازه جعبه کفش برای ماموریت برآورد منابع آب در ماه انتخاب کرده است. به مدت شش ماه، آیس‌کیوب از طیف سنج مادون قرمز برای پیدا کردن محل دقیقی که آب در ماه واقع شده است، و این که آیا آب در آنجا به صورت یخ، مایع، و یا به بخار است، استفاده خواهد کرد.
آیس‌کیوب قمری علاوه بر ارائه اطلاعات علمی مفید، داده‌های ضروری برای استراتژی ناسا جهت ارسال انسان به سیستم‌های خورشیدی را تامین خواهد کرد. قابلیت جستجو برای منابع مفید، فضانوردان را قادر به تولید سوخت و دیگر مقررات مورد نیاز برای حمایت از خدمه هنگام سفر به مریخ می‌کند، به این ترتیب میزان سوخت و وزنی که ناسا مجبور به انتقال از زمین بوده را کاهش می‌دهد.
ناسا هنوز تاریخ دقیق پرتاب آیس‌کیوب را اعلام نکرده است، اما در حال برنامه‌ریزی برای ارسال آن توسط «سیستم پرتاب فضا» به ماه است. سیستم پرتاب فضا، راکت فضای دور ناسا است، که تا چند سال دیگر هم آماده راه‌اندازی نخواهد شد.
ناسا با توجه به مطالعات اخیر خود در پی راه‌اندازی یک ایستگاه سرنشین‌دار دائمی در ماه است. پژوهشگران ناسا معتقدند که با همکاری شرکت‌های خصوصی و فناوری تبدیل آب به سوخت موشک می‌توانند ماه را به صورت دائمی تسخیر کنند. ایجاد چنین پایگاهی می‌تواند 90 درصد ارزان‌تر از هزینه‌های تخمین زده شده، مثلا 10 میلیارد به جای 100 میلیارد، تمام شود و سوخت لازم برای ارسال فضانوردان به مریخ را نیز تامین کند.
تنها یک دردسر وجود دارد. پایه اصلی این طرح متکی بر شکستن آب به هیدروژن و اکسیژن برای تامین انرژی و تغذیه راکت‌ها است و دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که برای این کار به اندازه کافی آب در ماه وجود داشته باشد. پس از بمباران ماه، ماهواره‌های مشاهده‌گر و حسگر دهانه ماه ناسا ثابت کردند که آب فراوانی می‌تواند در پوسته ماه وجود داشته باشد. در حال حاضر دانشمندان به اطلاع از مقدار دقیق آبی که واقعا وجود دارد، و نقطه‌ای که در آن واقع شده است، نیاز دارند.
IceCube قمری وارد ماجرا می‌شود. ناسا به تازگی اعلام کرد که فضاپیمایی به اندازه جعبه کفش برای ماموریت برآورد منابع آب در ماه انتخاب کرده است. به مدت شش ماه، آیس‌کیوب از طیف سنج مادون قرمز برای پیدا کردن محل دقیقی که آب در ماه واقع شده است، و این که آیا آب در آنجا به صورت یخ، مایع، و یا به بخار است، استفاده خواهد کرد.
آیس‌کیوب قمری علاوه بر ارائه اطلاعات علمی مفید، داده‌های ضروری برای استراتژی ناسا جهت ارسال انسان به سیستم‌های خورشیدی را تامین خواهد کرد. قابلیت جستجو برای منابع مفید، فضانوردان را قادر به تولید سوخت و دیگر مقررات مورد نیاز برای حمایت از خدمه هنگام سفر به مریخ می‌کند، به این ترتیب میزان سوخت و وزنی که ناسا مجبور به انتقال از زمین بوده را کاهش می‌دهد.
ناسا هنوز تاریخ دقیق پرتاب آیس‌کیوب را اعلام نکرده است، اما در حال برنامه‌ریزی برای ارسال آن توسط «سیستم پرتاب فضا» به ماه است. سیستم پرتاب فضا، راکت فضای دور ناسا است، که تا چند سال دیگر هم آماده راه‌اندازی نخواهد شد.
No tags for this post.