عوارض بعد از سکته مغزی کدامند؟

برخی از مشکلات، نتایج مستقیم آسیب به مغز به دلیل سکته‌ی مغزی هستند، برخی از مشکلات هم به‌دلیل تغییر توانایی هستند، مثلاً عدم توانایی حرکت کردن می‌تواند باعث زخم بستر شود.

آنچه که بعد از سکته‌ی مغزی برای دکتر مهم است، جلوگیری از عوارض و سکته‌ی دیگر است. پزشک باید مطمئن شود که سالمید و می‌توانید کارهای شخصی‌تان را انجام دهید؛ این امر به این معناست که همه‌ی مشکلات باید درمان شود و تحت کنترل باشد.

رایج‌ترین مشکلات سکته‌ مغزی

ادم مغز

ادم مغز عبارت است از تورم مغز بعد از سکته‌ی مغزی. این تورم ناشی از تجمع مایع و فشار داخل جمجمه بوده و باعث اختلال در خونرسانی و رسیدن اکسیژن به مغز خواهد شد. ادم مغز یک مشکل مرگبار است که نیازمند درمان فوری می ‌باشد. علائم ادم مغز عبارتند از:

•     سردرد
•     تهوع
•     استفراغ
•     مشکلات تنفسی (تنگی نفس)
•     مشکلات بینایی
•     مشکلات تکلم
•     مشکلات حافظه
•     مشکلات حرکتی
•     سرگیجه
•     بیهوشی
•     خشکی گردن یا درد

درمان‌های موجود برای ادم مغز می‌تواند شامل دارو، تزریق وریدی مایعات، اکسیژن‌درمانی، جراحی برای کاهش فشار و ونتریکولوستومی (تخلیه‌ی مایع مغزی-نخاعی از طریق سوراخ کوچکی در جمجمه) باشد.

پنومونی (ذات‌الریه)

ذات‌الریه عفونت رایجی است که کیسه‌های هوای یکی از شش‌ها یا هردوی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری یکی از عوارض بیماری‌های جدی زیادی است. ذات‌الریه علائمی مانند سرفه‌ی پروداکتیو (سرفه‌ی خلط‌دار)، تب، لرز و مشکلات تنفسی دارد. درمان اولیه‌ی ذات‌الریه، آنتی‌بیوتیک است. درمان‌های بلعیدن و تنفسی و تمارین تنفسی، می‌تواند باعث کاهش خطر ابتلای افراد به ذات‌الریه در دوران نقاهت سکته‌ی مغزی شود.

مشکلات رایج در بلع

دیسفاژی یا مشکل در بلع، بعد از سکته‌ی مغزی رایج است و گاهی اوقات باعث مشکلاتی مانند رفتن غذا به مسیری اشتباه شده و غذا، نوشیدنی و آب دهان به داخل ریه خواهند رفت. برخی از علائم دیگر مشکلات بلع در سکته‌ی مغزی می‌تواند شامل سرفه، احساس گیرکردن غذا در گلو، برگشتن غذا به دهان بعد از بلع، مشکلات جویدن و تنگی نفس در زمان بلع باشد.

درمان مشکلات بلعیدن بعد از سکته‌ی مغزی عبارتند از: لقمه‌های کوچک گرفتن و جرعه جرعه نوشیدن نوشیدنی، صاف نشستن در زمان خوردن و آشامیدن و چرخاندن سر به یک طرف در زمان خوردن و نوشیدن برای محافظت از مسیر تنفسی.

عفونت مجاری ادرار

عفونت مجاری ادرار که UTI نیز نامیده می‌شود، ممکن است در مثانه، کلیه‌ها، حالب و یا میزنای (تمامی این بخش‌ها مربوط به مجاری ادرار انسان هستند) رخ دهد. مشکلات کنترل ادرار هم در  افرادی که دچار سکته‌ی مغزی شده‌اند رایج است.

عامل UTI اغلب باکتری است و این مشکل با علائم زیر همراه خواهد بود:

•     ادرار کدر یا وجود خون در ادرار
•     احساس درد یا سوزش در زمان ادرار کردن
•     فشار، درد یا گرفتگی زیر شکم
•     تب

UTI اغلب با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. برنامه‌های آموزش کنترل ادرار (کنترل مثانه) که در فیزیوتراپی سکته‌ی مغزی برای بی‌اختیاری ادرار ارائه می‌شوند نیز درمان مناسبی برای افرادی که مبتلا به UTI یا مشکلات ادراری بعد از سکته‌ی مغزی هستند، می‌باشند.

بیهوشی

وقتی که فعالیت الکتریکی غیرعادی در سلول‌های مغز وجود داشته باشد، فرد بیهوش می‌شود. بیهوشی می‌تواند باعث تشنج، لرزش و تغییراتی در هوشیاری و احساسات شود.

بسته به تعداد و تکرر بیهوشی‌ها، می‌توان آن‌ها را با دارو، تغییرات رژیم غذایی (مثلاً رژیم غذایی کتوژنیک)، جراحی و تحریک الکتریکی درمان کرد.

افسردگی بالینی

افسرددگی بالینی مشکل روانی قابل درمانی است که اغلب در افرادی که سکته‌ی مغزی کرده‌اند دیده می‌شود. افسردگی باعث واکنش‌های احساسی و فیزیکی ناخواسته به تغییرات و فقدان‌ها خواهد شد.

افسردگی می‌توان با علائم زیر همراه باشد:

•     احساس پوچی، ناراحتی یا اضطراب به مدت طولانی (بیش از 2هفته)
•     بی‌علاقگی در کارها
•     احساس بی‌فایدگی و بی‌ارزشی
•     خستگی، کسالت و کم انرژی بودن
•     تغییرات عادات خواب (بی‌خوابی یا زیاد خوابیدن)
•     تغییرات وزنی
•     تغییر اشتها
•     افکار مربوط به خودکشی یا مرگ

درمان‌های روانشناختی افرادی که سکته‌ی مغزی کرده‌اند شامل درمان و مشاوره برای احساسات ناشی از افسردگی بالینی خواهد بود. این درمان‌ها می‌تواند شامل داروهای ضدافسردگی، روان‌درمانی یا هردوی این موارد باشد. همچنین ممکن است به گروه حمایت از افرادی که سکته‌ی مغزی کرده‌اند ارجاع داده شوید.

زخم بستر

زخم بستر یا زخم فشاری جراحات پوستی و بافت‌های زیرین پوست است که به دلیل عدم توانایی تحرک و افزایش فشار بر قسمت‌هایی از بدن به خاطر عدم تحرک، ایجاد می‌شود. زخم بستر می‌تواند ناشی از خوابیدن در بستر، نشستن یا عدم تحرک باشد. این زخم‌ها به سرعت و اغلب در قسمت باسن، دنبالچه، پاشنه‌ها، شانه‌ها، کمر و کناره‌های زانوها و قوزک‌های پا ایجاد می‌شوند.

درمان‌های موجود برای زخم بستر عبارتند: از جابه‌جایی و چرخاندن مداوم فرد برای برداشتن فشار از روی قسمت‌های درگیر، تغذیه‌ی مناسب، تمیزکردن زخم و دارو. درمان زخم بسترهای شدید، شامل برداشتن بافت و پوست آسیب دیده یا پیوند پوست است.

کنتراکچر اعضای بدن

کنتراکچر اعضای بدن به دلیل کوتاه شدن عضله در دست یا پا، که ناشی از کاهش دامنه‌ی حرکتی یا عدم ورزش است، می‌باشد. کنتراکچر ممکن است در عضلات، مفاصل، تاندون‌ها و بافت‌های دیگر رخ داده و باعث درد و عدم توانایی حرکت شود. درمان‌های کنتراکچر اعضای بدن عبارتند از: فیزیوتراپی و ورزش‌های خاص افزایش دامنه‌ی حرکتی، ابزار حمایتی مانند: اسپیلنت و بریس، دارو، گرمادرمانی و جراحی.

درد شانه

درد شانه، به دلیل عدم حمایت دست ناشی از ضعف یا فلج شدن است. این مورد معمولاً زمانی رخ می‌دهد که دست آویزان است و باعث کشیده شدن دست از قسمت بازو می‌شود. درد شانه در افرادی که سکته‌ی مغزی کرده‌اند رایج است و معمولاً به دلیل ضعف عضلات روتاتور کاف (کلاهک گرداننده) است. درمان این مشکل معمولاً شامل ورزش‌های دامنه‌ حرکتی مانند فیزیوتراپی برای سکته مغزی و استفاده از ابزار حمایتی و کمکی مانند آویز دست یا اسلینگ است.

ترومبوز وریدی عمقی (DVT)

ترومبوز وریدی عمقی یا DVT، به لخته‌های خونی گفته می‌شود که داخل رگ پاها ایجاد می‌شوند و ناشی از عدم تحرک بعد از سکته‌ی مغزی هستند. DVT مشکلی جدی است و برای جلوگیری از شل شدن لخته‌ها و حرکت آن‌ها به سوی ریه و ایجاد انسداد، نیازمند درمان فوری است. علائم DVT عبارتند از:

•     درد شدید و گرفتگی پاها
•     تورم
•     داغی قسمت‌هایی از پوست
•     قرمزی پوست

معمولاً DVT با دارو (مانند رقیق کننده‌های خون) و استفاده از جوراب فشاری، درمان می‌شود. افرادی که در دوران نقاهت بعد از سکته‌ی مغزی هستند، ورزش‌های دامنه‌ی حرکتی و فیزیوتراپی بخشی از برنامه‌ی درمان DVT خواهند بود.

آفازی (زبان‌پریشی)

آفازی (زبان‌پریشی) به ناتوانی یا کاهش توانایی در برقراری ارتباط با دیگران به دلیل آسیب مغزی بعد از سکته‌ی مغزی گفته می‌شود. این وضعیت باعث مشکل در فهم گفتار و اشارات غیرکلامی می‌شود. گفتاردرمانی، درمان اولیه برای آفازی است.

سردرد

سردرد به درد هر جایی از سر گفته می‌شود که می‌تواند با شدت‌های مختلف و در قسمت‌های مختلف سر رخ دهد. درمان سردرد معمولاً شامل مصرف مسکن و نوشیدن مایعات فراوان است.

انقباض غیرارادی عضلات

انقباض عضلات ممکن است بعد از سکته‌ی مغزی رخ دهد و باعث خشکی عضلات و عدم توانایی حرکت کامل عضلات شود. درمان این مشکل شامل فیزیوتراپی و ورزش‌های دامنه‌ی حرکتی خاص، استفاده از ابزار حمایتی و کمکی مانند بریس و دارو است.

No tags for this post.