به گزارش سیناپرس، محققان در مطالعات جدید خود دریافتند ورزش سیگنال دهی دوپامین را در نواحی حرکتی افزایش می دهد. این مطالعات روی موش های آزمایشگاهی انجام شده و محققان سطح این هورمون را در بدن موش ها محاسبه کردند.
پیش از این در تحقیقات انجام شده مشخص شده بود که ورزش کردن می تواند خلق و خوی فرد را بهبود بخشیده، حافظه را تقویت کرده و از زوال شناختی جلوگیری کند.
مطالعات انجام شده همچنین نشان می دهد ورزش حتی باعث بهبود رفتار حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می شود، هرچند باید اذعان داشت مکانیسم دقیق آن هنوز مشخص نیست.
این موضوع انگیزه مطالعه محققان شده و آن ها یک احتمال رخ دادن این روند بهبودی را از طریق افزایش دوپامین می دانند. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی مورد نیاز برای کنترل حرکتی و هیجانی است که با پیشرفت بیماری پارکینسون در افراد کاهش می یابد.
دکتر باستیولی و تیمی ازهمکاران وی برای بررسی دقیق تر موضوع، سیگنال دهی دوپامین را در موش ها پس از ۳۰ روز چرخش داوطلبانه یا عدم فعالیت جسمانی مقایسه کردند. بر این اساس مشخص شد در موش های دونده، ترشح دوپامین در جسم مخطط (ناحیه حرکتی) در پاسخ به تحریک الکتریکی افزایش یافت، در حالی که هیچ تغییری در موش های کم تحرک مشاهده نشد.
به گزارش سبنا،اثر ورزش بر بهبود خلق و خو اثری نسبتا ماندگار بوده و افزایش ترشح دوپامین حتی یک هفته پس از پایان تمرین در بدن این موش ها باقی ماند. به گزارش سیناپرس، محققان همچنین افزایش سطح مشتق از مغز را در جسم مخطط موش های فعال اندازه گیری کردند. فاکتور نوروتروفیک، پروتئینی است که در سلامت نورون نقش دارد.
گفتنی است هنگامی که محققان آزمایش ها را در یک مدل موش ژنتیکی فاقد فاکتور نوروتروفیک تکرار کردند، تفاوتی در آزادسازی دوپامین بین موش‌های فعال و کم تحرک وجود نداشت، که این موضوع نشان می‌دهد فاکتور نوروتروفیک باعث افزایش سیگنال‌دهی دوپامین می شود.
به گزارش سیناپرس، مطالعات آینده بررسی خواهند کرد که آیا این رابطه در مدل موش های دارای بیماری پارکینسون نیز صادق است و آیا ورزش می تواند نتایج حرکتی این گروه از بیماران را بهبود بخشد یا خیر؟
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی JNeurosci منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان