تولید سوخت فضاپیما از خاک ماه

به گزارش سیناپرس، ماه گنجینه ای از منابع ارزشمند مانند طلا، پلاتین و سایر فلزات کمیاب محسوب می شود که برای نسل بعدی تجهیزات الکترونیکی مورد نیاز هستند. تجزیه و تحلیل گرانول های خاک درشت و دندانه دار ماه که توسط فضاپیمای Chang'e 5 چین بازگردانده شده است، نشان می دهد که خاک قمر زمین حاوی ترکیباتی است که دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کند.

این خاک همچنین سرشار از آهن و تیتانیوم است که در زیر نور خورشید به عنوان کاتالیزور عمل می کنند. باید توجه داشت که اکسیژن مایع و هیدروژن پایه اصلی سوخت موشک هستند.

دانشمندان  در این رابطه معتقدند که ساخت  یک پایگاه در ماه، فضاپیماها را بسیار سبک تر و ارزان تر می کند. زیرا جو ماه بسیار رقیق تر از زمین بوده و جاذبه گرانشی آن نیز به مراتب کمتر از زمین است.

ینگ فانگ یائو (Yingfang Yao) پژوهشگر و استاد دانشگاه نانجینگ در این رابطه می گوید: ما از منابع محیطی درجا برای به حداقل رساندن بار موشک استفاده می کنیم. استراتژی ما سناریویی برای یک محیط زندگی فرازمینی پایدار و مقرون به صرفه ارائه می دهد.

به گزارش سیناپرس، به باور محققان، این یافته ها امکان ایجاد یک جایگاه سوختگیری بین سیاره ای کم هزینه در ماه برای سفر به سیاره سرخ و فراتر از آن باز می کند. این تیم چینی تکنیکی به نام "فتوسنتز فرازمینی" را پیشنهاد کردند که از دو منبع فراوان در قمر زمین یعنی خاک ماه و تابش نور خورشید، بهره می برد.

این سیستم آب استخراج شده از ماه و اگزوز تنفسی فضانوردان را با استفاده از نیروی نور خورشید به اکسیژن و هیدروژن تبدیل می کند. دی اکسید کربن بازدم شده توسط ساکنان ماه نیز جمع آوری شده و با هیدروژن تجزیه شده از آب ترکیب و توسط خاک ماه کاتالیز می شود.

این فرآیند هیدروکربن هایی مانند متان را تولید می کند که می تواند به عنوان سوخت استفاده شود. آژانس فضایی چین در ماموریت‌های قمری پیش روی خود قرار است روش انرژی‌های تجدید پذیری به نام الکترولیز را آزمایش کند.

به گزارش سیناپرس، یائو در این رابطه می‌گوید که رویکردهای مختلفی برای بهبود طراحی، مانند ذوب خاک به یک ماده نانوساختار، امتحان می‌شود این روش در ماه امکان پذیر است زیرا روش های قبلی به منابع انرژی از زمین نیاز داشتند. 
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی  Joule منتشر شده است.

مترجم: رضوان خندان
 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا